3784493916

PODNIESIENIE JAKOŚCI KSZTAŁCENIA AKADEMICKIEGO W ZAKRESIE GEODEZYJNEGO URZĄDZANIA OBSZARÓW WIEJSKICH W OPARCIU O DOŚWIADCZENIA PRAKTYKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO BAWARII PRACA ZBIOROWA POD REDAKCJĄJACKA M. PIJANOWSKIEGO

o przyznaniu płatności w ramach różnych schematów pomocowych.

Rys. 20. Przykład weryfikacji działek w systemie LPIS (źródło: [Orlińska i Wasilewska 2004])

Są pomocne również dla rolników w określeniu uprawnień do wnioskowania o pomoc z różnych tytułów. Mapy ewidencyjne, ortofotomapy, granice naturalne pokrycia terenu (lasy, zadrzewienia, zakrzewienia), granice administracyjne i inne granice (np. parków krajobrazowych), zdefiniowane obiekty terenowe, mapy nachyleń terenu, obiekty przyrodnicze umieszczone w systemie identyfikacji działek rolnych mogą być wykorzystywane przez agencje płatnicze do ustalenia zasięgów terytorialnych gruntów potencjalnie uprawnionych do dopłat i do obsługi wniosków o przyznanie płatności, czyli weryfikacji danych podanych przez beneficjenta w oparciu o zgromadzone w systemie dane.

Poza wyżej przestawionymi ogólnokrajowymi przykładami wykorzystania technologii GIS w planowaniu i gospodarce przestrzennej, pojawia się coraz więcej zastosowań tych systemów w skali regionalnej i lokalnej. Wymienić tu należy przede wszystkim miejskie, powiatowe i wojewódzkie systemy informacji przestrzennej.

Systemy geoinformatyczne tworzone w skali lokalnej (poszczególnych miast czy gmin) ułatwiają lokalnym władzom zarządzanie danymi przestrzennymi, a poprzez ich udostępnienie w sieci pozwalają na dostęp do geoinformacji szerokiemu gronu użytkowników.

Wiele miast zdecydowało się na opracowanie własnych geoportali. Równie istotne jest zarządzanie i analiza danych przestrzennych na szczeblu regionalnym. Wojewódzki portal internetowy wykorzystujący technologię GIS zapewnia władzom wspomaganie procesu decyzyjnego oraz ułatwia społeczeństwu dostęp do geoinformacji. Jest to praktyczny przykład realizacji idei społeczeństwa informacyjnego przy równoczesnej promocji regionu.

Rys. 21. Przykład „słonecznej" mapy katastralnej (źródło: geoportal.wuppertal.de)

Bardzo ciekawym i innowacyjnym przykładem wykorzystania technologii GIS w skali lokalnej jest tak zwany kataster słoneczny (Solar-kataster). Z przykładami takimi autor niniejszego artykułu zapoznał się podczas wyjazdów studialnych do Niemiec. W Polsce nie ma jeszcze takich zastosowań.

Słoneczny kataster tworzony jest dla terenów zabudowanych. Jest on mapą przedstawiającą warunki insolacyjne powierzchni dachowej budynków. Mapy te pozwalają właścicielom nieruchomości ocenić opłacalność inwestycji montażu kolektorów lub baterii słonecznych. Podpowiadają także, na której części dachu najlepiej je zainstalować. Dzięki nim można się dowiedzieć, ile może nas kosztować montaż tego typu urządzeń oraz ile energii cieplnej lub elektrycznej będą one w stanie generować. Dane te wyliczane są na podstawie numerycznego modelu pokrycia terenu i szczegółowego modelu zabudowy, który pozyskuje się na ogół przy użyciu lotniczego skaningu laserowego. W szacowaniu dopływu promieniowania słonecznego do powierzchni dachowej wykorzystuje się specjalistyczne