PODNIESIENIE JAKOŚCI KSZTAŁCENIA AKADEMICKIEGO W ZAKRESIE GEODEZY]NEGO URZĄDZANIA OBSZARÓW WIEJSKICH W OPARCIU O DOŚWIADCZENIA PRAKTYKI I SZKOLNICTWA WYŻSZEGO BAWARII PRACA ZBIOROWA POD REDAKCIĄ |ACKA M. PI|ANOWSKIEGO
■ Wprowadzenie do geoinformatyki (112 godzin),
■ Grafika komputerowa i wizualizacja (38 godzin),
■ Cyfrowe przetwarzanie danych (38 godzin),
■ Geoinformatyka (128 godzin),
■ Państwowy GIS i kataster nieruchomości (30 godzin).
Na WIŚiG UR w Krakowie również prowadzone są przedmioty bazujące na systemach geoinformacyjnych. Do przedmiotów tych należą:
■ Systemy informacji o środowisku,
■ Pozyskiwanie informacji o terenie,
■ Teledetekcja stosowana,
■ Geograficzne systemy informacji przestrzennej.
Zakres tematyczny powyższych przedmiotów jest niestety ograniczony z uwagi na stosunkowo małą liczbę godzin dydaktycznych. Dla porównania łączna liczba godzin
dydaktycznych przedmiotów bazujących na systemach geoinformacyjnych jest ponad 3-krotnie mniejsza niż na Uniwersytecie Technicznym w Monachium. Na sytuację tą dodatkowo wpływa brak wyposażenia sal komputerowych w najnowocześniejsze specjalistyczne oprogramowanie GIS. W związku z powyższym proponowałbym próbę realizacji następujących zadań:
■ podniesienie rangi GIS poprzez wprowadzenie większej liczby godzin ćwiczeń,
■ nawiązanie współpracy z producentami i dystrybutorami oprogramowania GIS (szkolenia, warsztaty),
■ nawiązanie współpracy z firmami komercyjnymi stosującymi technologie GIS (organizacja praktyk studenckich, stażów zawodowych),
■ pozyskanie środków finansowych (wystąpienie o grant) na zakup komercyjnego oprogramowania GIS,
■ utworzenie wydziałowej pracowni GIS wyposażonej w najnowocześniejsze oprogramowanie geoinformatyczne.
Stworzenie studentom możliwości kontaktu z nowoczesnym oprogramowaniem
geoinformatyczynym jest bardzo ważne, ponieważ systemy GIS są bardzo specjalistycznym i kosztownym
oprogramowaniem, często niedostępnym w formie demonstracyjnej.
Podsumowanie
Jak wynika z przedstawionych w niniejszym artykule przykładów wykorzystania GIS, obszarów zastosowań w samej tylko gospodarce i planowaniu przestrzennym może być bardzo wiele. Potwierdzają to również doświadczenia zdobyte podczas wizyty studialnej w Bawarii. Technologie geoinformatyczne można bez wątpienia uznać za nośnik rozwoju planowania i gospodarki przestrzennej. Stworzyły one bowiem na niespotykaną dotąd skalę, możliwość gromadzenia danych przestrzennych, ułatwiły ich udostępnianie i dystrybucję chociażby poprzez sieć Internet. Mając na uwadze wciąż wzrastające znaczenie i przyszłość jaka stoi przed systemami geoinformatycznymi, wydaje się ważnym i celowym jak największe upowszechnienie metod i technologii GIS w procesie dydaktycznym. Sprzyja temu profil naukowo-badawczy WIŚiG UR w Krakowie oraz uniwersalność informatycznych narzędzi GIS, które z powodzeniem mogą być wykorzystywane w przedmiotach zarówno inżynieryjnych jak i przyrodniczych. Dla studentów powszechniejsze wykorzystanie GIS w przedmiotach zawodowych (kierunkowych) byłoby możliwością nabycia praktycznych umiejętności i wyznacznikiem nowoczesnego kształcenia.
Źródła
Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R. 2007. GIS Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN.Warszawa.
Łabaj A. 2006.Technologia GIS w planowaniu i realizacji zadań ochronnych w obszarach NATURA 2000. Opracowanie w ramach projektu IUCN „Natura dla ludzi - ludzie dla Natury". Kraków.
Orlińska J. 2004. Obsługa schematów pomocowych przy wykorzystaniu technologii GIS. Maszynopis Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Warszawa.
Orlińska J., Wasilewska Z. 2004. System odniesień przestrzennych LPIS jako komponent infrastruktury
55