Koncepcja rozwoju instytucjonalnego
W tym podrozdziale omówiono działania na rzecz reformowania sektora publicznego w wybranych krajach. Zaprezentowano zarówno kraje realizujące systemowe reformy mieszczące się w nurcie nowego zarządzania publicznego (reformy służące zmianie logiki działania administracji publicznej), jak i Francję, w której reformy służą wprowadzeniu usprawnień (tj. korekt dotychczasowego systemu bez wprowadzania zasadniczych zmian). Zbiorcze zestawienie przedstawia tabela 1.2.
Tabela 1.2.
Charakter reform sektora publicznego w wybranych państwach
Charakter reform |
Kraje |
Zmiana loqiki działania |
Wielka Brytania, Nowa Zelandia, Holandia, Kanada |
Usprawnienia |
Francja |
Całościowe programy reform sektora publicznego rozpoczęły się w Wielkiej Brytania we wczesnych latach 80. Szeroki zakres reform i ich radykalny charakter spowodowane zostały długookresową dekoniunkturą gospodarczą i poważnymi problemami budżetowymi tego kraju. Celem reform było ograniczenie roli i rozmiarów państwa dobrobytu oraz zmiana zasad i mechanizmów działania sektora publicznego.
Na początku lat 80. rząd Margaret Thatcher przyjął trzystopniową strategię reformowania brytyjskiego sektora publicznego. Przedsięwzięcia realizowane w ramach jej pierwszej fazy koncentrowały się na sferze finansów publicznych i dotyczyły m.in. racjonalizacji wydatków publicznych (np. Inicjatywa Zarządzania Finansowego - the Financial Management Initiative) oraz ograniczenia wielkości brytyjskiej służby cywilnej. Na tym etapie realizacji strategii doszło do przekształcenia wielkich zbiurokratyzowanych instytucji publicznych w mniejsze struktury organizacyjne, które zostały poddane wymogom gospodarki rynkowej. Charakterystycznymi cechami tej fazy realizacji strategii były decentralizacja zarządzania i budżetowania, zwiększenie efektywności instytucji sektora publicznego oraz wzmocnienie odpowiedzialności osób kierujących instytucjami publicznymi za podejmowane działania.
Na drugim etapie realizacji strategii skoncentrowano się na prywatyzacji znacjonalizowa-nych gałęzi gospodarki brytyjskiej. W tym okresie sprywatyzowano m.in. British Gas, British Steel, British Airways i British Telecom. Podstawowym celem prywatyzacji było podniesienie efektywności tych przedsiębiorstw oraz ograniczenie wielkości znacjonalizowanego sektora gospodarki.
Etap trzeci realizacji strategii to całościowa restrukturyzacja sektora publicznego oraz stworzenie ąuasi-rynkowych instytucji w jego ramach. Mowa tutaj o rozdzieleniu funkcji nabywców i dostarczycieli usług oraz wprowadzenie zasady konkurowania organizacji (instytucji) publicznych.
Skala i charakter reform sektora publicznego w Wielkiej Brytanii uzasadniają jego szersze omówienie. Nie jest możliwe pełne przedstawienie tych reform, stąd też opisane zostaną jedynie najważniejsze działania podejmowane w ich ramach, tj.:
- Next Steps Iniciative (Inicjatywa Następnych Kroków) i powołanie agencji wykonawczych,
- decentralizacja,
- polityka „nowych kontraktów” w administracji publicznej,
- rozliczalność i odpowiedzialność za działania,
- ustanowienie rynków lub quasi-rynków,
- Citizen ’s Charter (Karta Obywatelska),
- Best Value (Najwyższa Wartość).