4461062179

W poszczególnych przedziałach czasowych cyklu mamy do czynienia z różnymi, uwarunkowanymi funkcjonowaniem maszyny, czynnikami wymuszającymi lub z tymi samymi czynnikami o różnym stopniu oddziaływania.

Specyfikację czynników wpływających na zmianę zachowania się systemu mechanicznego (maszyny) nazywa się charakterystyką eksploatacyjną, przy czym szczególne znaczenie posiadają czynniki ogólnie określane jako obciążenia (siły napędzające, reakcje).

Umowne klasy obciążeń przedstawiono na rys.2.2, przy czym kompleks czynników wymuszających uwarunkowanych funkcjonowaniem systemu mechanicznego jest kombinacją czynników wewnętrznych i zewnętrznych, utrudniających uproszczone podziały i komplikując modelowanie logiczno-matematyczne.

Ze względu na to, że czynniki wymuszające działające na obiekt mają charakter losowy i własności początkowe obiektu są zmiennymi losowymi, analiza fizyki uszkodzeń i wyznaczenie prawdopodobieństwa wystąpienia uszkodzenia należą do trudnych zagadnień.

Rys.2.2 Podział obciążeń systemów mechanicznych.

2.4 Model destrukcji maszyn.

W myśl ogólnej teorii systemów maszynę można traktować jako otwarty system działaniowy z przepływem masy, energii i informacji, celowo skonstruowany dla wykonania określonej misji. Są to więc układy transformujące energię, z nieodłączną jej dyssypacją wewnętrzną i zewnętrzną. Tak więc wejściowy strumień masy (materiału), energii i informacji jest przetwarzany na dwa strumienie wyjściowe, energię użyteczną w postaci innej pożądanej jej formy lub też produktu będącego celem projektowym danego obiektu. Drugi strumień to energia dyssypowana, częściowo eksportowana do środowiska, a częściowo akumulowana w obiekcie jako efekt różnych procesów zużyciowych zachodzących podczas pracy maszyn i urządzeń. Zaawansowanie tych procesów zużyciowych determinuje jakość funkcjonowania każdego obiektu i określa jego stan techniczny.

Maszyny, urządzenia, konstrukcje mechaniczne są to zatem: otwarte układy mechaniczne transformujące energię przy ograniczeniach jej wewnętrznej dyssypacji, co pokazano modelowo na rys.2.3.