6897704161

849

ZBAWIENIE PRZEZ SZCZĘŚCIE

z nadziei należy do obowiązków chrześcijanina (1 P 3, 15). Nawet twierdząc, że pojmowanie zbawienia nie ma swej podstawy w ludzkiej tęsknocie do szczęścia, czy uszczęśliwianiu ludzi, musimy pilnie badać możliwości zyskania posłuchu dla naszego głoszenia zbawienia. Teologia nie ograniczająca się do inwentaryzacji tego, co dane, stale szuka ekwiwalentów pojęć biblijnych w doświadczeniu ludzkim. Wystarczy wspomnieć powiązania między takimi pojęciami jak Szalom i salus publica ⁴, usprawiedliwienie i etyka społeczna ⁵, dobra nowina wolności i dzieje wyzwalania się człowieka.⁰ Czy musimy wykluczyć tego rodzaju powiązania pojęcia zbawienia z innymi pojęciami, jeśli nie chcemy się wyrzec tęsknoty za Bogiem — „Całkowicie Innym”⁷? Ale zrezygnować z takich powiązań, to stanąć wobec perspektywy czegoś obcego i nie do pojęcia. W konsekwencji znaczy to oczekiwać, że świat Boży spadnie z nieba, gdy stary świat rozsypie się w ruinę. A przecież z faktu, iż zbawienie to rzecz ludzkimi siłami nieosiągalna, nie wynika jakaś niemożność mówienia o nim w sposób po ludzku sensowny. Mamy prawo zastanawiać się i pytać, jaki jest stosunek wieści o zbawieniu do doświadczeń szczęścia, jakie znają ludzie nam współcześni, w czym nawiązuje ona do tych doświadczeń, a w czym im się sprzeciwia.

4.    Ludzie wierzący w punkcie wyjścia zgodzą się z twierdzeniem, że zbawienie nie jest efektem ludzkich wysiłków. Nie wierzymy, że Królestwo niebieskie jest po prostu punktem docelowym naszego ludzkiego dążenia do postępu, automatycznym niejako przedłużeniem naszej praktyki zmieniania świata. Z tego punktu widzenia warto sobie przyswoić dość już szeroko rozpowszechnione rozróżnienie między „Tym co przyszłe”, juturum, a „Przyjściem”, ad/oentus. Istotna różnica zachodzi pomiędzy tym, czego może dokonać ludzkie planowanie i tworzenie, a tym, czego mamy oczekiwać od Boga. My sami kształtujemy przyszłość, to natomiast, co przychodzi od Boga, jest zawsze darem.

5.    Można pytać, jaka zachodzi relacja pomiędzy zbawieniem a szczęściem: chcemy zobaczyć, jak zbawienie staje się zrozumiałe w re-

⁴ C. Westermann, Der Frfeden (shalom) tn Alłen Testament, Zetchen der Zeit, 11)70, Heft 10, s. 361.

¹ J. Wiebering, Rechtferttgung und Soztalethtk, Zetchen der Zeit, 1970, Heft 11, s. 401.

• J. Mollmann, Gott uersChnt und macht frei, Zetchen der Zeit, 1971, Heft 1, s. 1.

⁷ Pod tym tytułem ukazała się skarga pesymisty, uważającego teologię za wyraz tego typu tęsknoty — i żegnającego się z nią: M. Horckheimer, D!e Sehnsucht nacli dem Canz Anderen, Hamburg 1970.

3 - ZNAK