7133532128

ich osiągania. Obszary międzynarodowego zaangażowania Stanów Zjednoczonych pozostają niezmienne od wielu lat. Dotyczą one głównie działań na rzecz bezpieczeństwa globalnego, hegemonistycznej pozycji USA w świecie, promocji demokracji i wolności oraz zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego.

Priorytetem na najbliższe lata będzie odbudowa i stabilizacja Iraku oraz zapewnienie pokoju na Bliskim Wschodzie. W tym regionie skupiają się wszystkie najważniejsze cele polityki amerykańskiej: walka z terroryzmem, budowa demokracji, prestiż supermocarstwa oraz kwestia surowców.

Bardzo ważną kwestią będzie pozycja USA w Azji. Chiny stają się coraz groźniejszym globalnym rywalem Ameryki, a o znaczeniu tego regionu może świadczyć fakt, że wiek XXI nazywany jest czasem „wiekiem Azji”. Wzmocnienie wpływów Waszyngtonu na tym kontynencie, podtrzymanie i rozwój strategicznych sojuszy z Indiami, Japonią, Koreą Południową, Tajwanem i Australią oraz powstrzymywanie ekspansji Chin będzie jednym z głównych celów polityki amerykańskiej. Kwestią otwartą pozostaje, czy zaangażowanie na Bliskim Wschodzie pozwoli na skuteczne działanie w Azji.

Transformacja metod polityki zagranicznej jest koniecznością, gdyż wizerunek USA w świecie jest bardzo zły. Znaczna część światowej opinii publicznej uważa, że Stany Zjednoczone nie odgrywają pozytywnej roli w globalnej polityce, a ich działania są raczej zagrożeniem dla pokoju, niż jego tworzeniem. Unilateralizm ekipy G.W. Busha, osłabianie więzi transatlantyckich, agresywne podejście do problemów i przedkładanie użycia siły nad dyplomację (a czasem prawo międzynarodowe) sprawiły, że międzynarodowa pozycja U SA osłabła. Możemy spodziewać się więc stopniowego powrotu do multilateralizmu w rozwiązywaniu problemów światowych. Przykładem tej transformacji może być fakt włączenia krajów regionu w kwestię Iraku (konferencje międzynarodowe, próba zaangażowania sąsiadów), aktywizację na forum ONZ, a także międzynarodową współpracę wobec programów nuklearnych Iranu i Korei Północnej. Należy oczekiwać dalszych inicjatyw tego typu. Ponadto, większy nacisk zostanie położony na tzw. „eksport dobrobytu”, czyli programy pomocowe, inwestycje oraz wsparcie dla rozwoju. Udział w akcjach humanitarnych i pomoc ekonomiczna spowodują poprawę wizerunku Ameryki w świecie, a co za tym idzie pomogą w realizacji jej celów strategicznych.

49