WYBRANE ZAGADNIENIA RYNKU PRACY I 12 Rynek pracy i edukacja |
której można dokonać porównań dyplomów uzyskanych w różnych europejskich uczelniach (PMNiSW, 2010, s. 17). Jak podkreśla E. Chmielecka, dzięki europejskim i krajowym ramom kwalifikacyjnym, uzyskane kwalifikacje staną się bardziej czytelne i łatwiejsze do zrozumienia w różnych państwach i systemach edukacyjnych w Europie, ponieważ, co jest niezwykle istotne, w centrum zainteresowania polityki LLL jest osoba, a nie instytucja (Chmielecka, 2009, s. 7-8). Ponadto, jednym z zadań szkolnictwa zawodowego jest właśnie przygotowanie absolwentów do funkcjonowania na europejskim rynku pracy (Kwiatkowski, 2005, s. 7).
Zmiana wymagań co do pracowników, wynika z postępu technicznego, zwłaszcza jego szybkości. Wymaga ona lub nawet wymusza podnoszenie kwalifikacji zawodowych, jak i ogólnych. Kształtowanie polityki edukacyjnej jest trudne ze względu na brak prognoz popytu na pracę (Szydlik-Leszczyńska, 2012, s. 14-17).
WSPÓŁPRACA SEKTORA EDUKACJI Z SEKTOREM BIZNESU
i sale patronackie (wyposażane przez sponsorów, pracodawców)
4- formy współpracy, np. rady gospodarcze przy rektorach, zlecenia z sektora biznesu
4- współpraca przy tworzeniu programów nauczania, rada Interesariuszy
4- powszechność informacji i konstruktywna informacja zwrotna
■4- kierunki zamawiane, dualny system kształcenia
4- Biura Karier, Biura Promocji Studentów i Absolwentów
4- monitorowanie losów absolwentów
4- wspieranie wszelkich form przedsiębiorczości studentów
4- wspieranie mobilności studentów na gruncie krajowym i międzynarodowym
4- staże oraz praktyki ponadprogramowe
4- stypendia fundowane przez pracodawców i instytucje państwowe
Rola i funkcja uniwersytetu wobec przygotowania studentów i absolwentów do wejścia na rynek pracy, ewoluowała przez ostatnie dziesięć lat a jego ocena wynika z efektywności podejmowanych działań. Jednocześnie nasuwa się refleksja odnosząca się do skutków boomu edukacyjnego, który głęboko zróżnicował jakość nauczania. Wynika z niej czytelnie, że podział uczelni będzie przebiegał nie według kryterium szkoła państwowa vs prywatna lub płatna vs niepłatna, ale w oparciu o dobre lub złe przygotowanie absolwentów do funkcjonowania na rynku pracy, czyli dostosowywania się przez szkoły wyższe do mechanizmów rynkowych. Ponadto ukończenie studiów wyższych i posiadanie dyplomu uczelni wyższej nie jest w opinii pracodawców równoznaczne z posiadaniem przez absolwenta kompetencji do pracy na określonym stanowisku.