Wstęp
W rozdziale czwartym dokonano przeglądu najważniejszych metod i technik badawczych użytecznych w ewaluacji. Omówiono w nim krótko ilościowe techniki badawcze - ankiety do samodzielnego wypełnienia, wywiady kwestionariuszowe, oraz kilka technik jakościowych -indywidualny wywiad pogłębiony, zogniskowany wywiad grupowy, obserwację, studium przypadku, warsztat podsumowujący wnioski z realizacji projektu.
Rozdział piąty dotyczy analizy danych zebranych w ewaluacji, ich interpretacji oraz formułowania rekomendacji.
Niniejszy poradnik nie jest poradnikiem metodologii badań społecznych. Zawiera jednak odwołania do takich poradników, tak aby zainteresowany czytelnik mógł bardziej szczegółowo zgłębić wybrane kwestie.
Poradnik nie podaje gotowych schematów postępowania, uniwersalnych wzorców prowadzenia ewaluacji. Ich opracowanie - biorąc pod uwagę różnorodność projektów edukacyjnych (szerokie spektrum tematów, zadań, różni adresaci projektów, różnorodne, często unikalne sposoby na nich oddziaływania itp.) - nie jest możliwe ani nawet zasadne. O kształcie ewaluacji powinny każdorazowo decydować własne potrzeby informacyjne jej realizatora, istniejące możliwości organizacyjne, specyfika podejmowanych działań edukacyjnych.
Aby jednak choć częściowo wyjść naprzeciw tym oczekiwaniom, do niniejszego poradnika opracowano załącznik zawierający praktyczne wskazówki dotyczące sposobów prowadzenia autoewaluacji w zależności od rodzaju działań edukacyjnych. Załącznik podaje też przykłady kilku prostych narzędzi badawczych możliwych do wykorzystania w autoewaluacji, po ich niewielkiej adaptacji do specyfiki danego projektu.
Poradnik dla Wnioskodawcy :Jak przygotować dobry projekt, a potem przeprowadzić jego ewaluację