okres dzieciństwa i młodości, wzrostu i rozwoju organizmu (do 25 roku życia; anafaza}, okres wieku dojrzałego (od 25-30 do 55-60 roku życia; mezofaza},
- okres wieku starszego (po 60 roku życia; katafaza.
Nazwy „anafaza", „mezofaza" i „katafaza" niezbyt ściśle odpowiadają określeniom „dzieciństwo i młodość", „dojrzałość" i „wiek starszy"; przedrostek ana- oznacza „wznosić się, przyrastać", mezo- - „pośredni, środkowy", kata- - „opadający, malejący". Istotą określeń „anafaza", „mezofaza" i „katafaza" jest więc kierunek przemian w ustroju człowieka, nie zaś okres życia.
Rola aktywności ruchowej w poszczególnych fazach życia
okres życia |
rola ruchu |
dzieciństwo i młodość |
- pobudza rozwój fizyczny, - podnosi wydolność, - wyrównuje skutki przeciążenia nauką, - ułatwia usuwanie odchyleń w rozwoju psychofizycznym. |
wiek dojrzały |
- pomaga w utrzymaniu osiągniętej wcześniej wydolności fizycznej, - zapobiega schorzeniom (również cywilizacyjnym i zawodowym) i działa leczniczo, - ułatwia zachowanie równowagi wewnątrz ustroju oraz w układzie ustrój -środowisko, |
wiek starszy |
- opóźnia spadek wydolności i sprawności, pomaga zachować zdrowie, - wyrównuje zaburzenia i usuwa skutki niesprawności. |
Podstawowym aspektem prac badawczych w dziedzinie psychologii rozwoju, który pojawił się w perspektywie całego życia (life-span psychology - LSP) jest ich odniesienie do nowej ogólnej, metateoretycznej konceptualizacji pojęcia rozwoju..
Założenia LSP:
To metateoretyczne podejście do psychologii na przestrzeni całego życia cechuje się połączeniem następujących punktów widzenia:
O uwzględnieniem wielokierunkowości zmian ontogenetycznych, włączeniem czynników rozwoju zależnych i niezależnych od wieku,
O rozpracowaniem permanentnego, dynamicznego wzajemnego oddziaływania między wzrostem (zyskiem) i rozpadem (utratą),
O podkreśleniem historycznych związków rozwoju i badań innych strukturalnych wpływów oddziałujących na te procesy z rozwojem,
O badaniami zakresu plastyczności procesów rozwojowych.