1. Perswazja(łac. persuadere),(persuasio - przekonywanie, wiara, opinia) -przekonywać, namawiać; świadome użycie znaków i symboli oraz mówionego i pisanego słowa w celu wywarcia wpływu na czyjeś przekonania, emocje i woię. Zdobycie akceptacji lub przychylności dla proponowanych poglądów, zachowań, decyzji;
a) Argumentum ad amicitiam - odwołujący się do przyjaźni - nadużycie; w imię przyjaźni domagamy się podzielenia opinii i ocen;
b) Argumentum ad ma na celu wyprowadzenie przez
oponenta pochopnych wniosków;
c) Argumentum ad auditores - odwołuje się do słuchaczy; jest to chwyt erystyczny; metoda wywierania nacisku na oponenta, poprzez sformułowanie żartu; nierzetelne i płytkie posunięcie polegające na sile poklasku; ośmiesza oponenta;
d) Argumentum ad baculum - argument odwołujący się do kija; polegający na grożeniu dyskutantowi przykrymi konsekwencjami przyjęcia jego tezy; wywarcie presji na rozmówcy za pomocą emocji;
f) Argumentum ad consequentiam - odwołuję się do następstw; niż wspólnego z wynikaniem - argument błędny, gdyż opiera się na myśleniu życzeniowym (sposób rozumowania i podejmowania decyzji opierający się o wizję "optymistycznego scenariusza", w miejsce odwoływania się do dowodów i racjonalności)
(PI) - następstwem t jest z
(P2) - z jest złe
(W) - nieprawda, że t (nie należy czynić t)
g) Argumentum ad crumenam - odwołuje się do worka, portfela; przekupstwo, łapówka, próba przekonywania oparta na autorytecie bogactwa, interesów materialnych słuchacza;
h) Argumentum ad fidem - do wiary - stosowany w stosunku do ludzi prostych, dla których religia jest najwyższą wykładnią, zatem mówca odwołuje zgodność poglądów z religią audytorium;
i) Argumentum ad hominem - John Lock - nie jest argumentacją, gdyż brak w nim konkluzji; jest to atak lub uwaga osobista;
- utrudnia się oponentowi koncentrację;
- pozwala nam zmienić temat i przejąć inicjatywę;