WIEDZA O JĘZYKU
związek rządu | |
W tym związku czasownik łączy się z rzeczownikiem lub wyrażeniem przyimkowym w funkcji dopełnienia, a ukie rzeczownik z innym rzeczownikiem lub wyrażeniem przyimkowym. Czasem przymiotnik z rzeczownikiem. |
Wyraz nadrzędny decyduje o formie gramatycznej wyrazu podrzędnego. |
przeglądam (co?) album |
czasownik i rzeczownik w funkcji dopełnienia |
widzimy (kogo?) Karola |
czasownik i rzeczownik w funkcji dopełnienia |
rozmawialiśmy (o czym?) o filmie |
czasownik i wyrażenie przyimkowe w funkcji dopełnienia |
wiersz (czyj?) poety |
rzeczownik w mianowniku i rzeczownik w dopełniaczu |
godny (czego?) zaufania |
przymiotnik i rzeczownik |
związek przynależności
W tym związku czasownik łączy się z przysłówkiem. zaimkiem przysłownym. imiesłowem przysłówkowym lub wyrażeniem przyimkowym w funkcji okolicznika. |
Najczęściej wyraz podrzędny (określający) jest wyrazem nieodmienny m. |
biegitf (jak?) szybko |
czasownik i przysłówek w funkcji okolicznika |
przysiadł sif (gdzie?) tam |
czasownik i zaimek przysłowny w funkcji okolicznika |
szedł (jak?) gwiidiąc |
czasownik i imiesłów przysłówkowy współczesny w funkcji okolicznika |
wracamy (gdzie?) do domu |
czasownik i wyrażenie przyimkowe w funkcji okolicznika |
idf (po co?) po ksujikf |
czasownik i wyrażenie przyimkowe w funkcji okolicznika |
przyszedłem (po co?) potlzifkonać |
czasownik i bezokolicznik w funkcji okolicznika |
Dowódcy rzymskich legionów często przemawiali do swoich żołnierzy.
grupa orzeczenia grupa podmiotu
dowódcy - rzeczownik. M. I. mn. r. męskoosobowy rzymskich - przymiotnik. D. I. mn. r. niemęskoosobowy legionów - rzeczownik. D. I. mn. r. niemęskoosobowy
SKŁADNIA ««»
■> .„JM//
często - przysłówek
przemawiali - czasownik 3 os. I. mn. r. męskoosobowy. czas przeszły, tryb orzekający, sir. czynna, niedokonany do - przyimek
twoich - zaimek przymiolny; I). I. mn. r. męskoosobowy iolnicrzy - rzeczownik; D. I. mn. r. męskoosobowy
co robili? | |
dowódcy (podmiot) - |
► przemawiali (orzeczenie) |
T czego? |
kiedy? | do kogo? |
legionów (pr/ydawka dopełń uc/owa) |
często (ok. czasu) do żołnierzy (dopełnienie) |
jakich? |
czyich? |
T |
T |
rzymskich (pr/ydawka przymiotna) |
swoich (pr/ydawka przymiotna) |
dowódcy przemawiali - zw. zgody -> zw. główny dowódcy legionów - zw. rz.jdu rzymskich legionów - zw. zgody przemawiali często - zw. przynależności przemawiali do żołnierzy - zw. rzqdu swoich żołnierzy - zw. zgody
POOMIOT
Podmiot główna część zdania, nazywa osobę, rzecz, zjawisko, o których orzeka orzeczenie.
Podmiotem jest najczęściej rzeczownik w mianowniku (podmiot gramatyczny), niekiedy rzeczownik w dopełniaczu, rzadziej w celowniku podmiot logiczny). Zdarza się. ie podmiotem w zdaniu jest:
• przymiotnik, np. Chory leży w łóżku.
• imiesłów przymiotnikowy, np. Poimy nic są tu mile widziani.
• liczebnik, np. Siedem to szczęśliwa liczba.
• zaimek, np. £>a był świadkiem wypadku.
• czasownik w bezokoliczniku, np. Pływać jest przyjemnie.
W niektórych zdaniach podmiot nie występuje w ogóle:
I. W zdaniach z podmiotem domyślnym, w których podmiot nie występuje, ale potrafimy go wskazać (domyślić się) na podstawie końcówki osobowej czasownika lub kontekstu, np. Wyjechaliśmy na długie wakacje, (my)