Wstęp: W połowie 18 wieku we Francji i Anglii termin „poezja romantyczna" .Geneza Romantyzmu jako ogólnoeuropejskiego ruchu kulturowego związana była z przeobrażeniami, które dokonywały się w wyniku historycznych wydarzeń o znaczeniu różnie przełomowym. Wszelkie bowiem kultury klasyczne , którym Romantyzm generalnie się przeciwstawiał były elitarne i w znacznym stopniu kosmopolityczne.
Na zachodzie:
- rosła znacznie burżuazja i drobne mieszczaństwo
- emancypowało się kulturalnie drobnomieszczaństwo
Niemcy po spontanicznych literackich manifestacjach buntu pokolenia okresu „szturm und drang" ( burzy i naporu) , w czasach gdy prawdziwa burza rewolucji francuskiej powaliła stary świat, pogrążył się on w spekulacjach filozoficznych.
Niemieckie systemy filozoficzne - radykalny sprzeciw wobec materiali stycznego poglądu świta -ucieczka w sferę metafizyki .Rozwój idealistycznej filozofii, zapoczątkowanie nowoczesnej opartej o założenia estetyki.
Fichte - ojciec idealizmu niemieckiego , usankcjonowanie nowej wizji , poglądu świata.
Jaźń- podstawowe pojęcie myśli metafizycznej jako czynnik:
-najwyższy
-pierwotny
-kształtujący rzeczywistość
-wynoszenie wolności ponad narzuconą konieczność
-przeciwstawienie podmiotu przedmiotowi- stanowiły filozoficzny fundament estelyki IDEALIZM NIEMIECKI:
Nurt występujący w filozofii na przełomie 18 i 19 wieku. Czołowymi przedstawicielami tego nurtu byli :
- FICHTE
- HEGEL
- SHELLING FICHTE: f 1762 -18141:
Na czoło wysunęły się u niego żądania metafizyczne ( oparte na zagadnieniu JAŹNI ) i etyczne Zają się kwestią wolności, którą uznał za ostateczną kwalifikację czynu. Czyn dobry to czyn wolny .Dzieje ludzkości to stopniowa realizacja i dążenie dowolności.. W filozofii państwa stworzył pierwszą państwa zamkniętego , w którym życie obywateli ma być określone w najdrobniejszych szczegółach. Widać tu nawiązanie do koncepcji Platona . W jego poglądach zawarty jest pewien paradoks : postuluje on wolność jako kryterium czynu oraz tworzy państwa autarkicznego.
SCHELLING: f 1775-1B54V
zaakcentował uczucie i intuicję w filozofii, zajął się filoz. przyrody i nadał jej wymiar religijny i estetyczny.
Główne zagadnienia jego filozofii to :
1. przejście od czysto moralnej postawy wobec świata do postawy estetycznej i stwierdzenie ,że sztuka jest najważniejszym wytworem ludzkim ( nawiązanie do Schopenhauera).
2. prawdziwa natura rzeczy objawia się w procesach organicznych , zatem wszystko jest traktowane jak żywy organizm ( panorganizm) . Świat nie jest organizmem - odwrót od koncepcji Kartezjusza
3. zbliżenie do religii - filozofia i wiara religijna to ten sam przedmiot .Wypowiadając się o absolucie twierdził ze jest on pierwotna postacią bytu , a pochodną tego bytu są przyroda i jaźń , które się z absolutu wydzieliły ( Prawdopodobnie wątek zaczerpnięty z fil. Platona)
Lukis- prowadził rozmyślania nad istota sztuki, nazwał je „samookreśleniem estetycznym" Schiller , a jego rozmyślania nad aktem twórczym . Rozprawa „O poezji naiwnej i sentymentalnej " .Wydziela tu 2 typy poetów:
1. naiwni- uczuciowy stosunek do natury , tworzą w zespoleniu z naturą
2. sentymentalni- przeniknięci są refleksją , wrażeniami jakich dostarcza im poszukiwania natury-tworzą wstanie dyskusji z naturą.