5824845280

dzie przetaczania przedmiotu jest, aby ruch obrotowy o kąt równy 90°, dla otrzymania odpowiedniego rzutu, zawsze zaczynać od położenia początkowego (pp). Układ samych rzutów, po „odrzuceniu” odwzorowywanego obiektu, przedstawiono na rys. 6.29.

Poza rzutowaniem według metody pierwszego kąta, możliwe jest również, rzutowanie według metody trzeciego kąta. Metoda ta polega na umieszczeniu płaszczyzny rzutów między obserwatorem a przedmiotem rzutowanym. Konsekwencją tego założenia jest inne położenie rzutów S, C, D i E w stosunku do rzutu głównego - rys. 6.29P. Rysunek ten przedstawia obiekt z rys. 6.29a, lecz z rozmieszczeniem rzutów według metody trzeciego kąta. Ze względu na międzynarodową współpracę, również w zakresie wymiany dokumentacji rysunkowej, metoda rzutowania zastosowana w opracowaniu rysunkowym powinna być zapisana umownym oznaczeniem graficznym przedstawionym na rys. 6.29c.

Nabycie umiejętności odwzorowywania przedmiotu w rzutach prostokątnych jest podstawowym problemem w nauce rysunku technicznego. Z tej przyczyny radzimy skorzystać z następujących wskazówek praktycznych:

1.    Przed przystąpieniem do rzutowania przedmiotu należy go dokładnie obejrzeć ze wszystkich stron oraz ustalić, która z nich jest geometrycznie najbardziej urozmaicona. Ta właśnie strona powinna być uznana jako przednia, czyli przeznaczona do odwzorowania w rzucie głównym (widok z przodu). Dodatkowym wymaganiem jest takie ułożenie przedmiotu, aby przednia powierzchnia była równoległa do pionowej płaszczyzny rzutu.

2.    Po ustaleniu „przodu” należy rozstrzygnąć, która strona będzie „górą”, a która „dołem”. Należy tu kierować się zasadą, że górą powinna być ta strona, która jest geometrycznie bardziej urozmaicona niż strona dolna, podobnie stroną lewą powinna być ta, która jest bardziej urozmaicona od prawej.

3.    Rzuty od A do F muszą zajmować położenie wyłącznie takie, jak na rysunkach 6.22, 6.27 lub 6.29. Wolno je jedynie odsuwać lub zbliżać względem siebie, ale nie wolno ich przemieszczać ukośnie.

4.    Po opanowaniu reguł rzutowania nie należy rzutów oznaczać ani rysować między nimi linii pomocniczych.

5.    Nigdy nie należy dążyć do zwiększenia liczby rzutów poza niezbędne minimum, konieczne do jednoznacznego odwzorowania przedmiotu.