PEDAGOGIKA SPOŁECZNA
1. Jakie kwestie będziemy poruszać w ramach przedmiotu pedagogiki społecznej:
- poznanie struktury procesów (różnorodne wpływy i powiązania) wychowawczych w warunkach gwałtownych przeobrażeń społeczno-ekonomicznych i kulturalnych
- zaznajomienie ze środowiskiem wychowawczym, jako jednym z ważnych czynników wychowania i rozwoju człowieka.
- dokonanie przeglądu i systematyzacji wiedzy z zakresu poszczególnych komponentów środowiska wychowawczego, ukazując ich różne funkcje: wspomaganie rozwoju, opieki i wychowania, aktywizacji sił społecznych, selekcji społeczno-oświatowych itp.
- zapoznanie z różnorodnymi możliwościami rozwijania bezpośredniej aktywności człowieka w różnych fazach życia poprzez uczestnictwo w kulturze, aktywne wykorzystanie czasu wolnego, działalność organizacji i stowarzyszeń społecznych, kształcenie ustawiczne i równoległe oraz relacji zdalnych (mass media, Internet i inne)
- teoretyczne i praktyczne zapoznanie się z metodami pracy środowiskowej, jej planowaniem praktyczną realizacją, ogólnymi zasadami i technikami diagnostyki pedagogicznej środowiska i jego poszczególnych komponentów
- wyrobienie przekonania, ze funkcjonowanie aktualnego systemu oświatowo - wychowawczego i jego przeobrażenia są w dużym stopniu uwarunkowane ogólniejszymi zjawiskami i procesami społeczno-kulturowymi i politycznymi, a także jakością oddziaływań pochodzących z różnorodnych grup społecznych, środowisk, organizacji, instytucji i stowarzyszeń, w których występują oddziaływania wychowawcze o charakterze bezpośrednim, pośrednim i naturalnym
2. Uczciwość badacza, rzetelność wykonawstwa należą do etosu pracownika społecznego -Helena Radlińska, prekursor pedagogiki społecznej
3. Pedagogika społeczna i jej zasadniczy sens istnienia w obliczu współczesności:
- narodziła się z braku zgody na upośledzenie człowieka, z protestu przeciw trudnemu losowi, opuszczeniu, zagrożeniu
- wśród prekursorów pedagogiki społecznej znajdziemy m.in. J.H. Pestalozziego, wielkiego humanistę, twórcę pedagogiki opieki i współczucia
- w polskim dziedzictwie odnajdujemy: Cz.Babickiego, KJeżewskiego, M.Grzegorzewską czy A.Kamińskiego.
- w obliczu diagnozy współczesności, ponurej i tragicznej (skala zagrożeń i potrzeb współczesnego człowieka) widnieje cały czas potrzeba nieograniczonych zasobów ratownictwa, wsparcia i kompensacji. - problem ubóstwa, łamanie praw, przemoc wobec dzieci, problemy osób starszych.
1