6827069209

Psychologia społeczna zajmuje się badaniem wpływu jaki jedni ludzie wywierają na innych. W jaki sposób to, co myślą, czują i robią jedni ludzie wpływa na to, co myślą, czują i robią inni ludzie.

Podstawowe podejścia teoretyczne:

1)    Perspektywa poznawcza

2)    Perspektywa motywacyjna

3)    Perspektywa teorii uczenia się

4)    Perspektywa kulturowa

5)    Perspektywa ewolucjonistyczna

1.    Perspektywa poznawcza - zakłada, że to jak człowiek się zachowuje, myśli i czuje zależy od procesów przetwarzania docierających do niego informacji, sposób w jaki rozumie bieżącą sytuację i napotkanych w niej ludzi. Sposób interpretacji tej sytuacji zależy natomiast od posiadanej wiedzy i jakie treści są w danym momencie aktywne.

•    Przyczyny zachowania oparte są o oczekiwania, schematy, czy teorie przez których pryzmat ludzie postrzegają daną sytuację

•    Ludzie działają nie w świecie obiektywnym, lecz przez siebie skonstruowanym (zinterpretowanym)

•    Jeżeli niedawno używaliśmy jakiejś wiedzy to rośnie szansa ponownego jej użycia

•    Posługiwanie się jedną interpretacją silnie hamuje działanie drugiej

•    Jest to najpopularniejsza perspektywa współczesnej psychologii społecznej

•    Dlaczego człowiek działa w taki sposób?

2.    Perspektywa motywacyjna - bada pobudki ludzkiego działania - jakie motywy powodują ludźmi i skłaniają ich do takich, a nie innych działań. Zakłada, że ludzie zwykle dążą do maksymalizacji zysków i minimalizacji strat.

•    Bada ogólne prawidłowości rządzące naszymi emocjami i motywacjami

Transfer pobudzenia emocjonalnego - siła pobudzenia emocjonalnego przeżywanego w danej sytuacji zależy nie tylko od bieżących bodźców, lecz także od bodźców działających w niedawnych, przeszłych sytuacjach.

•    Dlaczego człowiek działa?

3.    Perspektywa teorii uczenia się - zachowanie ludzkie wyznaczane jest przeszłymi doświadczeniami, jest rezultatem uczenia się na podstawie doświadczeń własnych, albo cudzych.

Warunkowanie klasyczne - uczenie się znaczenia pierwotnie obojętnego bodźca, dzięki temu, że systematycznie poprzedza go bodziec o konkretnym znaczeniu np. pies ślini się na widok mięsa, obojętna dla niego jest lampka, jeżeli lampka będzie zapalana przed nakarmieniem psa, po jakimś czasie zacznie się ślinić na widok lampki. (Pawłów).

Warunkowanie sprawcze - uczenie się znaczenia pierwotnie obojętnej reakcji, dzięki temu, że występuje po niej pożądany stan rzeczy, lub unikamy czegoś niepożądanego, np. powtarzanie nagradzanych zachowań, unikanie karconych.

•    Bandura rozwinął perspektywę teorii uczenia się w teorię społecznego uczenia się, dodając, że oprócz warunkowania klasycznego i sprawczego istotna jest obserwacja zachowań innych ludzi, a człowiek uczy się poprzez ponoszone konsekwencje i modelowanie.

4.    Perspektywa kulturowa - zakłada, że człowiek jest wytworem socjalizacji w konkretnej grupie społecznej, która z kolei jest częścią szerszej kultury.

•    porównywanie subkultur, różnych warstw społecznych, a także porównywanie osób z odmiennych kultur.

•    porównywanie kultur indywidualistycznych (dobro jednostki ponad dobro grupy) z kolektywistycznymi (dobro grupy ponad dobro jednostki)