Oligofrenopedagogika Występują tu trzy działy:
• teoria specjalnego nauczania,
• teoria specjalnego wychowania,
• działania interwencyjne na odchylenia dodatkowe i ujemne.
Oligofrenia - pojęcia tego po raz pierwszy użył Emil Krepenin w roku 1918 w słowniku psychiatrii. Pojęcia użył w kontekście uszkodzenia mózgu we wczesnym okresie rozwojowym (filogenezy) i początkach ontogenezy, mający wspólny patomeehanizm, cechujący się nieodwracalnością, niezmiennością oraz rozlanym totalnie charakterem.
Poglądy jego rozpoczęły podejście statyczne do tych osób, charakteryzowało się poglądem, że możliwości tych osób są bardzo ograniczone, że nic z tymi osobami nie można osiągnąć, zaś najlepszym wyjściem dla tych osób jest tylko instytucja specjalna. Lata 50 - te XX wieku to okres odwilży w tej problematyce, w tym celu powołano zespół ekspertów na czele z Hewertem, który miał stworzyć kierunek rozwojowy dla tych osób. W 1958 roku zastąpiono klasyfikację na 4 - stopniową upośledzenia. Niestety dopiero w 1968 roku WHO zaleciła wprowadzenie tej klasyfikacji w życie, przez ten długi okres nadal obowiązywało gorsze nazewnictwo upośledzenia. Podejście dynamiczne dopiero zmieniło patrzenie na osoby upośledzone poprzez:
• odkrycie większej ilości czynników sprawczych,
• przyjęcie nowej, wnikliwej i opisowej klasyfikacji z odrzuceniem starych określeń,
• udowodnienie iż możliwości tych osób są większe niż do tej pory sądzono,
• duże różnice indywidualne pomiędzy osobami wynikają nie tylko ze stopnia upośledzenia,
• dynamicznie rozwijająca się idea integracji osób upośledzonych.
• Grosmann proponował przyjęcie nowej definicji upośledzenia, które zaczyna się dopiero od dwóch odchyleń standardowych.
Dzisiaj już dobieramy daną metodę do danego dziecka, oraz rodzina przejęła inicjatywę w stosunku do osób upośledzonych.
Od 2000 roku zaczął obowiązywać nowy termin upośledzenie umysłowe - jest to bowiem istotne ogólne obniżenie sprawności intelektualnej, współpracujące z trudnościami adaptacyjnymi, przynajmniej dwóch z następujących sfer:
• Dbanie o siebie,
• Troska o siebie,