7511506714

Dwutlenek siarki i związki pochodne

Ilość dwutlenku siarki zużywana na skalę przemysłową przy produkcji kwasu siarkowego jest dużo mniejsza niż ilość SO2 powstającego ze źródeł antropogenicznych

Didenek siarki jest ciężkim gazem, więc jego rozprzestrzenianie w atmosferze jest stosunkowo wolne. Dostając się do powietrza, S0₂ ulega katalicznemu utlenieniu na denkach metali zawartych w pyłach, lub fotochemicznemu tworząc SO3. Po zmieszaniu z parą wodną powstaje H2SO4.

Siarkowodór jest bezbarwnym gazem o cuchnącym zapachu zgniłych jajek. Powstaje między innymi na skutek aktywności mikrobiologicznej w rozkładającej się materii organicznej a także w wyniku biologicznej redukcji siarczanów. Część siarkowodoru, która zostaje wprowadzona do atmosfeiy, ulega przemianie w didenek siarki w procesie utleniania:

3    _^

H₂S + ^: 0₂ SO2 + H2O

Źródła związków siarki

Tak jak z większością zanieczyszczeń, również związki siarki mają różne źródła pochodzenia. Pierwszą, najstarszą grupą są źródła naturalne, takie jak erupcje wulkanów, pożaiy roślinności czy też siarkowodór powstający w wyniku rozkładu substancji organicznych. Do drugiej grupy zaliczamy wszystkie antropogeniczne źródła.

Dwudenek siarki jest znaną substancją zanieczyszczającą środowisko. Powstaje podczas spalania węgla, oleju napędowego, zanieczyszczonego pirytem, Fe2S2.

4Fe2S2 + IIO2 2Fe2C>3 + 8SO2 S (organiczna, w paliwie) + O2 S0₂

Stosowane paliwa różnią się między sobą zawartością siarki:

•    Węgiel (0,1-6%)

•    Olej opałowy (0,75-3%)

•    Ropa naftowa (0,04%)

•    Olej napędowy (0,22%).

Według szacunków około 61% dwudenku siarki powstaje podczas spalania węgla, 25% w spalaniu produktów naftowych, 10% jako skutek uboczny wytopu md siarczkowych miedzi, a 1,5% podczas wytopu rud siarczkowych ołowiu i cynku.