7511506876

Grażyna

I Gatunek: poemat epicki - zbliżany do eposu utwór epicki pisany wierszem.

Grażyna jako epos

-    podobieństwa:

•    opiewa losy bohatera (Grażyny)

•    narracja ma charakter obiektywny.

-    różnice

•    brak wątków epizodycznych

•    koncentracja fabuły wokół głównego wątku zdarzeniowego

•    mniej sza farma.

TI Cechy artystyczne: próba połączenia klasycznej formy z artystyczną treścią.

-    wpływ klasyczny

•    trzeźwa przedmiatowość przedstawienia

•    usunięcie osobisty ch uczuć poety

•    poważny, uroczysty tak wiersza

•    brak wpływu nadziemskich potęg, złym duchem sątylko zawiść i nieufność Litwara

•    Grażyna jako bohater tragiczny (rzuciła się do walki, skazana na przegraną)

•    opisywanie scen batalistycznych-środki charakterystyczne dla eposu greckiego

•    parównaniahomeryckie (często przesadzane)

•    problematyka moralna nadająca cechy tragedii.

-    wpływ romantyczny

•    narodowość, odwołanie do historii

•    patriotyzm

•    pierwiastki ludowe (m.in echa pieśni ludowej w Epilogu)

•    nastrój grozy i tajemniczości (np. nieprawdopodobnie długanoc w czasie której toczy się akcja, motyw przebrania, czarny rycerz )

•    bohaterowie romantyczni

•    kierowanie się instynktem, uczuciami, namiętnościami (Grażyna walczy przeciw krzyżująbraniąc narodu, Litawor ginie wraz z ukochaną)

III    Bahaterawic ram auły mii;

-    patriotyzm (chęć walki o ojczyznę)

-    poświęcenie Grażyny (nawet jeśli zginie, uniemożliwi dalsze kanszakty z wrogiem)

-    chęć zemsty

-    odkupienie win samobójczą śmiercią (Litawor)

IV    Streszczenie

Litawor

Grażyna

Witold

Rymwild

Powieść rozpoczyna się opisem „zapadającego w sen" zamku nowogródzkiego. Jednak spokój ten zakłóca pojawienie się u bram zamku trzech zbrojnych rycerzy krzyżackich żądających natychmiastowego widzenia z księciem Litaworem.

Następnie narrator ukazuje wnętrze komnaty władcy, a w niej samego Litawora, który mimo zmęczenia i późnej pory nie śpi jeszcze, lecz nad czymś rozmyśla Jednak nikt ze służby, nie zważając na prośby i groźby krzyżackie, nie ośmiela się niepokoić księcia Zdezorientowani poddani postanawiają obudzić Rymwida - prawą rękę władcy. Po zapoznaniu się z faktami udaje się on na rozmowę z Litaworem.

Doradca oznajmiaksięciu przybycie posłów zakonnych Wiadomość ta wyraźnie wprowadza nerwowość w zachowaniu Litawora Stara się on jednak ukryć ten fakt (np. niby niechcący gasi lampę, aby nie ukazać emocji odmalowanych na twarzy) i z udawanym spokojem odpowiada Rymwidowi. W wypowiedzi swojej zaczyna od streszczenia historii sporu, jaki prowadzi o Lidę z Witałdem-władcą litewskim. Sporne tereny sąprawną własnością Litawora, gdyż wniosła jew posagu jego żona Grażyna Tymczasem Witałd nie chce oddać tych terenów. Po takim wstępie książę wyjawia plan zbrojnej napaści w celu siłowego odbkia należących do niego ziem. Przygotowania do wyprawy zleca właśnie Rymwidowi. Mająbyć one poczynione bardzo szybka, tak, żeby nad ranem wszystko było gotowe.