1002888880

W próbkach hartowanych laserowo z przetopieniem (trzy warianty z pojedynczą ścieżką hartowniczą ułożoną prostopadłe do osi próbki w różnych miejscach), pękanie rozwijało się w obszarze przetopionym, prawdopodobnie dzięki występującym naprężeniom rozciągającym w tym obszarze. Obserwacja przełomów (SEM) ujawniła pękanie po granicach rozrośniętych kryształów kolumnowych, zorientowanych zgodnie z kierunkiem odprowadzania ciepła, z plastycznymi odkształceniami w przygranicznych strefach tych ziaren (rys. 5a,b, 6a-d). Pękanie po granicach kryształów kolumnowych w strefie powierzchniowej ma charakter pękania kruchego. W głębi ścieżki obserwowano pękanie po granicach ziaren o stopniowo malejących wymiarach (rys.6 b-e). Destrukcja próbki występowała symetrycznie przez środek przetopionej ścieżki laserowej. Wyniki badań w tym wariancie LOC, dowodzą możliwości programowania (kontrolowania) stref pękania ze względu na występujący w obszarze przetopionym karb strukturalny. Ma to duże znaczenie w konstrukcji elementów maszyn, szczególnie silnie obciążonych, gdyż LOC może być wykorzystana do utwardzania tzw. bezpieczników maszyn lub w konstrukcji uzbrojenia. Karb strukturalny można również wytworzyć przez punktowe przetopienie WW materiału próbki. Intensywne przetopienie spowodowało rozrost ziaren, po granicach których inicjowane było pękanie.

Dla celów porównawczych, statycznej próbie rozciągania poddano partię trzech próbek hartowanych indukcyjnie. Obserwacje powierzchni charakterystycznych złomów pozwoliły na stwierdzenie pewnej analogii w budowie złomu. Zauważa się również dwie podstawowe strefy (rys.7a,b,d) oraz materiał rodzimy w środkowej części złomu. Istnieje duże podobieństwo w mikrobudowie złomów , z jedną podstawowa wyraźną różnicą, a mianowicie nie obserwuje się intensywnego pękania w strefie przejściowej, lecz tylko w nielicznych makroobszarach. Spowodowane jest to prawdopodobnie znacznie łagodniejszym przejściem (mniejszy gradient naprężeń, mikrotwartości i mikrostruktury) do struktury materiału rodzimego. Uzyskane właściwości mechaniczne w próbie statycznego rozciągania są nieco gorsze od najlepszych z naniesionymi ścieżkami laserowymi. Próbki hartowane indukcyjnie posiadają także nieco mniejszą plastyczność i wydłużenie niż hartowane laserowo w układzie ścieżek l,5d.