288
Sprawozdania i recenzje
ryki. Przyczyny występowania wytworów podobnych na obu kontynentach. Konieczność weryfikacji istniejących zbieżności od strony ich funkcji i genezy.
A. Mrozek Społeczna funkcja Koranu.
Przegląd poszczególnych przepisów, zawartych w Koranie, zwłaszcza akceptacji nierówności społecznej oraz norm etycznych. Społeczne skutki norm i przepisów Koranu w ich konfrontacji z wymogami życia współczesnego. Omówienie tendencji modernistycznych w Islamie.
W części II — Studia i materiały — znajdują się:
T. Lewicki Awunkulat w średniowiecznej Afryce.
Przegląd źródeł arabskich z IX—XIV wieku, w których znajdują się dane do dziejów awunkulatu w Afryce.
T. Marszewski Postacie antropomorficzne w maskach niedźwiedzi w starożytnej sztuce chińskiej. Próby interpretacji.
Opis trzech wyobrażeń postaci o kształtach ludzkich w strojach naśladujących niedźwiedzie, na naczyniach glinianych i płytce kamiennej. Powiązanie ich z kreacyjnymi praktykami magicznymi na podstawie analogii do zwyczajów ludów sąsiadujących z Chinami.
J. K a m o c k i Zbiory afrykanistyczne w muzeach polskich.
Charakterystyka i ocena zbiorów afrykańskich zgromadzonych w pięciu muzeach polskich oraz omówienie ich tendencji rozwojowych.
Ponadto w X zeszycie Etnografii Polskiej znajdują się działy „Kronika” oraz „Recenzje” (z Polski, krajów europejskich i krajów pozaeuropejskich).
Krystyna Czerniewska
Man. A. Record of Anthropological Science. Wyd. The Royal Anthropological Institute. London 1965, rocznik LXV.
Jest to ostatni rocznik tego zasłużonego czasopisma antropologicznego, ulegającego likwidacji z końcem 1965 r. Przestaje również wychodzić drugie tego rodzaju czasopismo: “Journal of the Royal Anthropological Institute”. Względy oszczędnościowe sprawiają, że od 1966 r. w miejsce dwóch dotychczasowych wydawnictw powstaje jedno czasopismo o kombinowanym tytule: “Man, The Journal of the Roy. Anthr. Inst.” Omawiany poniżej rocznik jest więc ostatnim dawnego typu.
Charakterystyczne żółte zeszyty “Man” ukazywały się początkowo jako miesięcznik, w ostatnich latach jako dwumiesięcznik. Było to swego rodzaju „Archiwum Nauk Antropologicznych” w najszerszym tego słowa znaczeniu. Układ treści był tradycyjnie ten sam w każdym kolejnym zeszycie. Poszczególne pozycje były numerowane i przy cytatach podawało się nie stronę lecz liczbę artykułu. Każdy zeszyt zawierał na wstępie kilka oryginalnych prac i doniesień, ułożonych według rozmiarów, wpierw dłuższe następnie krótsze. Długość prac była zresztą limitowana, maksymalnie mogły zawierać 1000 słów. Dział korespondencji, prowadzony systematycznie, dotyczył głównie polemik. Kilkanaście końcowych pozycji zawierało wyczerpujący przegląd literatury światowej z zakresu antropologii fizycznej i społecznej, etnologii, historii sztuki, archeologii, socjologii, językoznawstwa, folklorystyki, religioznawstwa, psychologii, nawet medycyny. Autorami recenzji byli wybitni specjaliści z danej dziedziny wiedzy. Recenzje krótkie ale treściwe uderzały nieraz ostrością, często były dowcipne.
W omawianiu poszczególnych artykułów podają oprócz nazwiska autora także nazwę instytucji, z którą był związany, o ile taka informacja była dostępna. Pozwoli to na lepszą ocenę recenzowanych publikacji.