289
Sprat&ozdania i recenzje
Zesz. styczeń—luty 1965, art. 1—28.
Nr 1. K. P. Wachsmann, Uniw. Los Angeles: Some speculations concerning a drum chime in Buganda.
W muzykologii wskazuje się na podobieństwa w budowie bębnów oraz w technice ich obsługi we wschodniej Afryce i w południowo-wschodniej Azji. Autor omawia zespoły „Entenga” 6 muzyków, obsługujących 15 bębnów u plemion na północ od jez. Wiktorii, podając próbę zapisu nutowego, teksty poetyckie i podania, dotyczące tych instrumentów.
Nr 2. K. G o u g h, Uniw. Oregon: A notę of Nayar marriage.
Autorka omawia zagadnienie poliandrii na wybrzeżu Malabarskim w połudn. zach. części płw. Indyjskiego, najgęściej zaludnionego regionu Indii. U Nayarów zdarza się wspólnota żon między braćmi, bywają też małżeństwa grupowe i związki różnego stopnia zależnie od panującego rytuału religijnego.
Nr 3. A. P. du T o i t: A preliminary Survey of the beads of lngombe Ilede, Northern Rhodesia. (Tymczasowe doniesienie o wisiorkach itd.).
Kilka stanowisk, datowanych na pierwsze tysiąclecie p.n.e., dostarczyło obfitych materiałów, które autor klasyfikuje na 4 kategorie wg techniki wykonania. Ich pochodzenie jest arabskie lub hinduskie.
Nr 4. A. J. Shelton, Uniw. Nigeria: The presence of the “withdrawn” High Cod in north lbo religious belief and worship. (Obecność „spoczywającego” Wielkiego Boga w wierzeniach rei. i kulcie u płn. Ibo).
We wschód. Nigerii u ludu Ibo wierzą w' obecność Wielkiego Boga w każdym człowieku, należy więc praktykować stały kult bóstwa zamkniętego w sobie, które po śmierci wraca do swego źródła.
Nr 5. J. Montagu: What is a gong?
Definicja różnych instrumentów perkusyjnych i polemika z poglądami różnych autorów. Metalowe, drewniane, nawet skalne gongi są podobne do dzwonów, nie należy ich jednak z nimi mylić.
Krótkie doniesienia (6—10) dotyczą kolejno: linii papilarnych w greckiej próbce losowej; zwyczajów małżeńskich u tubylców Australii; datowania metodą C14 wykopalisk w Nigerii; seminarium w sprawie malarstwa skalnego; 17 głów odlanych z brązu z Ife w Nigerii. Korespondencje (11—14) dotyczą małżeństw kuzy-nowskich; związków rodzinnych u Weddów i Singalezów; dyskusji na temat „znaku wiosła” w Afryce płd. Recenzje (15—28).
Zesz. marzec—kwiecień, art. 29—58.
Nr 29. E. Z. V o g t, Uniw. Harvard: Zinacanteco souls.
Autor wraz z gronem współpracowników prowadzi od 1957 systematyczne badania terenowe na wyżynie Chiapas (granica Meksyku i Gwatemali) na wys. 6—8 tys. m n.p.m. wśród populacji Indian Zinakanteków, liczącej wg spisu z 1960 r. 7600 osobników. Jest to grupa Majów, posługująca się obok własnego dialektu także jęz. hiszpańskim jako urzędowym. Formalnie wyznają katolicyzm, do którego jednak przeniknęło wiele dawnych obrzędów religijnych. Autor zajmował się animistycznymi koncepcjami Zinakanteków (animizm w sensie Taylora).
Nr 30. A. Lamb, Uniw. Canberra: Some glass beads from the Malay Peninsula. Autor nawiązuje do pracy T. Harrisona (Man 1964, 50), dotyczącej analizy
19 — Lud, t. LII