2) Zamiar ewentualny (dolus eventualis)
- Sprawca przewiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego i się na to godzi (wypełnienie znamion czynu zabronionego jest „skutkiem ubocznym" działania, zaakceptowanym przez sprawcę)
- Makarewicz: godzenie się na popełnienie czynu zabronionego to „wola warunkowa", Wolter: godzenie się jest równoznaczne z obojętnością (sprawca nie chce popełnić i nie chce nie popełnić czynu)
- Art. 9§1 KK
3) *Zamiar niby - ewentualny (dolus quasi-eventualis)
- Odmiana zamiaru bezpośredniego
- Sprawca mimo braku pewności co do jednego ze znamion czynu zabronionego chce zachowania się, objętego znamieniem czasownikowym
- Np. sprawca nie ma pewności co do tego, czy osoba, z którą uprawia seks, nie ukończyła 15 lat, ale dopuszcza taką możliwość i godzi się z nią
IX. PRZESTĘPSTWA KIERUNKOWE
np. art. 278 KK przeżycie psychiczne o charakterze intelektualnym przeżycie psychiczne o charakterze emocjonalnym
np. art. 194 KK np. art. 150 KK
Przestępstwa kierunkowe to takie przestępstwa, które mają w znamionach określony cel, motyw lub pobudkę działania. Są to wyłącznie przestępstwa umyślne, mogą być popełnione tylko w zamiarze bezpośrednim.
X. FORMY WINY NIEUMYŚLNEJ (art. 9§2 KK)
1) Lekkomyślność
- sprawca przewiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego, ale niesłusznie przypuszcza, że go uniknie
- różnica między lekkomyślnością a zamiarem ewentualnym: przypuszczenie sprawcy, że jego działanie nie wypełni znamion czynu zabronionego (przy zamiarze ewentualnym sprawca godzi się na taką ewentualność)
2) Niedbalstwo
- Sprawca nie przewiduje możliwości popełnienia czynu zabronionego, chociaż powinien ją przewidzieć
- Świadome/nieświadome naruszenie reguł ostrożności wymaganej w danych okolicznościach + związek przyczynowy między tym naruszeniem a czynem zabronionym + realna możliwość przewidywania ewentualności popełnienia czynu zabronionego
- II! nie można nikomu przypisać przestępstwa nieumyślnego, jeżeli działał zgodnie z zasadami ostrożności, wymaganymi w danej sytuacji
9