Wyznaczająca granice prawa własności klauzula społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jest na tyle pojemna i uniwersalna, że pozwala objąć swą treścią wszelkie zmiany w obszarze upowszechnionych i wyznawanych współcześnie wartości uniwersalnych 4 Nabycie prawa własności
Od strony stosowanego mechanizmu można mówić o:
• umowie przeniesienia własności,
• nabyciu własności ex lege,
• z mocy orzeczenia sądowego lub
• z mocy innych zdarzeń prawnych
Oprócz powyższego podziału wyróżnia się następujące sposoby nabycia własności:
1. nabycie pochodne (następca prawny nabywa własność od poprzednika prawnego. Z nabyciem pochodnym mamy do czynienia w razie
a. przeniesienia własności (sukcesja syngulama) i
b. dziedziczenia (sukcesja uniwersalna).
2. Nabycie pierwotne (nabywca nie wywodzi swojego prawa od innej osoby)
c. - zasiedzenie;
d. - wywłaszczenie;
e. - nacjonalizacja;
f. - objęcie w posiadanie samoistne rzeczy niczyjej.
Ad 1 a) Przeniesienia własności
Termin „przeniesienie własności" oznacza w terminologii prawa cywilnego przejście własności na podstawie umowy.
Osobę przenoszącą własność nazywamy zbywcą, a osobę na którą przechodzi własność nazywamy nabywcą.
Organizacji obrotu służą różnorodne umowy zobowiązujące do przeniesienia własności, np. umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, dożywocia, dostawy, kontraktacji.
Na przeniesienie własność (w drodze umowy) składają sie dwie czynności:
a) , z mocy, której zbywca zobowiązuje się przenieść własność (czynność prawna zobowiązująca, czyli umowna);
b) . na mocy której dochodzi do przeniesienia własności (umowa rozporządzająca ponieważ przenosi własność).
16