(42)
Równanie ruchu (38) przyjmuje obecnie postać d2u
q 92U
p-b —r — ó • lim
K Ot2 Ax—*o
= SJL (s^]=S-S- — dx\ dx) 0x2'
Ostatnią równość, po uwzględnieniu (41), zapiszemy w następujący sposób ( /du\ _ /0u\ \ r\dx)x+Ax \dxJx
Aa;
(43)
(44)
które po stosownych uproszczeniach30 jest równaniem falowym dla poprzecznej fali w pręcie d2u _ pd2u dx2 “ £ dt2 '
Jak wynika z postaci tego równania prędkość fal podłużnych w pręcie wynosi
c«D
Poniżej w tabeli podajemy wartości w prętach dla wybranych materiałów.
Materiał |
m/s |
Materiał |
m/s |
Pb |
1200 |
Cyna |
2730 |
Mosiądz |
3300 |
Cu |
3710 |
Cynk |
3810 |
Szkło flint |
4000 |
Ni |
4780 |
Al |
5040 |
Fe |
5100 |
kwarc topiony |
5370 |
(45)
Bardzo podobne rozważania można przeprowadzić w przypadku propagowania się wzdłuż rozpatrywanego pręta skręcenia (fal torsyjnych). Jeśli oznaczymy przez <j){x, t) kąt skręcenia przekroju znajdującego się w położeniu x w chwili czasu f, to równanie falowe opisujące propagację poprzecznej fali odkształceń <f>(x, t) ma postać d2<t> _ p d2<j>
Jak stąd wynika prędkość fal poprzecznych w pręcie wynosi
!• <«> gdzie G jest modułem skręcania (ścinania lub sztywności)31. Moduły G oraz £ są ze sobą związane relacją
2(1 + //)’
gdzie p jest współczynnikiem Poissona. Jeśli pręt o średnicy d poddany jest rozciąganiu (ściskaniu), to jego długość początkowa l zmienia się o A/, zaś d o Ad. Współczynnik Poissona określa związek:
Ad
(48)
(49)
Pokazuje się, że współczynnik Poissona spełnia nierówność
30Założyliśmy jednorodność pręta więc £ nie może zależeć od x lub t.
31 Jeśli do górnej płaszczyzny ciała stałego w kształcie sześcianu przyłożymy stycznie do tej ściany naprężenie <T||, to górna płaszczyzna zostanie odchylona od pionu o kąt 7, taki że 7 = y • u, gdzie x jest współczynnikiem ścinania, skręcania lub sztywności. Module ścinania Q = \ j\
18