W wyniku badań faunistycznych 292 osobników kiełży zebranych z 7 stanowisk położonych wzdłuż rzeki Bug stwierdzono, że w badanych zbiornikach wodnych występują co najmniej trzy gatunki Microsporidia, z których jeden (Cucumispora dikerogammari), jest pasożytem pochodzenia pontokaspijskiego, występującym u inwazyjnych kiełży z rodzaju Dikerogammarus. Dictyocoela berillonum i D. muelleri zostały zarejestrowane u autochtonicznych kiełży Gammarus fossarum i pontokaspijskich Chaetogammarus ischnus, Dikerogammarus villosus i D. haemobaphes. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż istnieje realne zagrożenie przenoszenia i rozprzestrzeniania się mikrosporydiozy wywoływanej przez mikrosporydia z grupy Dictyocoela z autochtonicznych kiełży (G. fossarum) na gatunki inwazyjne (D. villosus, D. haemobaphes, Ch. ischnus) (wykonawcy: M. Ovcharenko, I. Wita, P. Wróblewski).
2. Mikropasożyty krwi kręgowców i ich wektory (kontynuacja)
Kierownik: dr hab. Grzegorz Karbowiak
Zadanie badawcze:
Wzajemne powiązania krwiopijnych stawonogów, dzikich ssaków oraz patogenów chorób odkleszczowych w ognisku zoonotycznym (kontynuacja)
Kontynuowano prace nad występowaniem kleszczy właściwych, ich związkami ze środowiskiem i żywicielem. Wykazano, że w roku sprawozdawczym liczebność i aktywność kleszczy znacznie zmalała w porównaniu z danymi z lat poprzednich. Prawdopodobną przyczyną była niesprzyjająca pogoda. Wykazano, że przeżywalność zimujących kleszczy łąkowych wynosi 95%. W toku badań nad specyficznością żywicielską kleszcza łąkowego w środowiskach miejskich, wykazano, że nie różni się od obserwowanej w środowisku naturalnym. Przeprowadzono badania nad występowaniem anomalii morfologicznych u kleszczy łąkowych w strefie czamobylskiej, anomalie dotyczyły wielkości ciała, zabarwienia i nieprawidłowości w budowie kończyn i tarczki grzbietowej. Badania nad zarażeniem dzikich ssaków pasożytami z rodzajów Trypanosoma i Anaplasma prowadzono na materiale biologicznym (krew) uzyskanym z jeleniowatych pochodzących z hodowli fermowej i dzikich z woj. warmińsko-mazurskiego, Puszczy Augustowskiej i woj. podlaskiego, oraz od żubrów z Puszczy Białowieskiej. Przebadano 36 żubrów (18 prób zebranych w roku sprawozdawczym i 18 z lat 2009-2010), 5 łosi, 44 jelenie, 43 daniele. Zarażenie Anaplasma phagocytophilum wykryto u 20 żubrów (55,5%), 1 łosia (20%), 4 jeleni