Opracował: dr inż. Artur JA WORSKI
Katedra Silników Spalinowych i Transportu
LABORATORIUM DIAGNOSTYKI UKŁADÓW PODWOZIA SAMOCHODU Instrukcje do ćwiczeń
Ćwiczenie nr 7
Temat ćwiczenia nr 7: Diagnostyczna ocena układu napędowego metodą prób drogowych
1. Cel ćwiczenia
Celem ćwiczeń jest poznanie metod i kryteriów oceny stanu technicznego układu napędowego przy użyciu prób drogowych, przeprowadzenie badań trakcyjnych samochodu, dokonanie oceny układu napędowego oraz silnika samochodu na podstawie wyników badań.
2. Diagnostyka układu napędowego przy użyciu prób drogowych
Ocenę stanu technicznego układu napędowego można dokonać podczas badań drogowych. Przeprowadza się m.in:
- próby wybiegu,
- pomiary przyspieszeń samochodu,
- wyznaczenie charakterystyki rozpędzania samochodu,
- pomiar zużycia paliwa.
Na wyniki tych prób mają wpływ warunki pomiarów, do których należą głównie: obciążenie samochodu, warunki meteorologiczne, stan nawierzchni odcinka testowego, a także ciśnienie w ogumieniu. Przed pomiarami należy sprawdzić i wyregulować ciśnienie w ogumieniu. Badania należy przeprowadzać na drodze prostej, suchej, płaskiej (wzniesienie nie powinno przekraczać 1,5 %) o dobrym stanie nawierzchni. Prędkość wiatru nie powinna przekraczać 3 m/s. Próby drogowe należy przeprowadzać przejeżdżając w dwóch kierunkach na tym samym odcinku drogi.
Próbę wybiegu realizuje się w przypadku gdy zmierzona na hamowni podwoziowej moc na kołach samochodu wykazuje niesprawność silnika i (lub) układu napędowego. Przeprowadza się ją celem ustalenia, co jest przyczyną zbyt małej mocy na kołach samochodu. Podczas próby wybiegu określa się drogę wybiegu. Długość drogi wybiegu pozwala na ocenę oporów tarcia w podzespołach układu przeniesienia napędu i mechanizmach układu jezdnego. Należy rozpędzić samochód do określonej prędkości (np. 50 km/h w przypadku samochodów osobowych, 30km/h w przypadku samochodów ciężarowych), wyłączyć sprzęgło i zapłon, dźwignię zmiany biegów ustawić w położeniu neutralnym. Próbę drogową wybiegu realizuje się dwukrotnie na testowym odcinku, realizując wybieg w dwóch przeciwnych kierunkach. Pozwala to na uwzględnienie nierówności drogi, a także oddziaływanie innych czynników jak np. wiatru. Otrzymaną średnią wartość drogi wybiegu z dwóch prób Sw=Swśr porównuje się z wartością graniczną Swgr. Kryteria oceny stanu technicznego układu napędowego i jezdnego na podstawie pomiaru drogi wybiegu są następujące:
Sw > Swgr - niezdatny silnik,
Sw < 90% Swgr - niezdatny układ przeniesienia napędu (jezdny)
Jeżeli droga wybiegu jest większa od wartości granicznej, można wnioskować, że w stanie niezdatności znajduje się silnik. Jeżeli zmierzona średnia droga wybiegu jest mniejsza od wartości granicznej więcej niż o 10%, można wnioskować, że układ przeniesienia napędu (jezdny) znajduje się w stanie niezdatności.
Politechnika Rzęs zowska
Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa