4038600665

■ ochrony rynku ubezpieczeniowego - z powodu jego funkcji gospodarczych i społecznych,

Przejawia się w tworzeniu specjalnych instytucji nadzoru ubezpieczeń PUNU oraz Rzecznika Praw Ubezpieczonych.

Powoływanie państwowych ZU realizujących konkretną politykę np. ubezpieczenia kredytów eksportowych - KUKE.

Wprowadzenie ubezpieczeń obowiązkowych dla ryzyk mających szczególne znaczenie gospodarcze i społeczne.

REASEKURACJA

Reasekuracja - umowa, na mocy której jeden zakład ubezpieczeń, zwany cedentem, odstępuje całość lub część ryzyka przyjętego do ubezpieczenia wraz z częścią składek innemu zakładowi ubezpieczeń, zwanemu reasekuratorem, który w zamian zobowiązuje się do zapłaty odpowiedniej części świadczeń wypłacanych ubezpieczającemu Koasekuracja - ubezpieczenie określonego ryzyka przez dwóch lub więcej ubezpieczycieli na podstawie jednej polisy ubezpieczenia. Podział odpowiedzialności ustalany jest w procentach sumy ubezpieczenia

Początki reasekuracji są prawdopodobnie tak odległe jak początek samych ubezpieczeń. Dopiero gwałtowny rozwój ubezpieczeń, a także ujęcie ich w pewne ramy prawne - mające chronić przede wszystkim interesy ubezpieczonych - zaowocowały pełnym rozkwitem rynku reasekuracyj nego.

Do połowy XIX w. znaczenie reasekuracji ograniczało się do atomizacji - czyli podziału pomiędzy kolejnych asekuratorów - dużych ryzyk, a jej udział w całości rynku był stosunkowo niewielki.

Dopiero gwałtowny wzrost szkodowości od końca lat 80 (w tym znaczne zwiększenie ilości oraz wielkości szkód katastroficznych) zmusił towarzystwa ubezpieczeniowe do szukania nowych metod asekuracji własnych portfeli.

Richard Sandor i Robert Goshay przynajmniej od początku lat siedemdziesiątych sugerowali udostępnienie ryzyk ubezpieczeniowych dla rynku kapitałowego za pomocą standaryzowanych instrumentów finansowych.

6