4038601140

7

Zasada poglądowości jest jedną z najwcześniej sformułowanych, a zarazem najpowszechniej uznawanych zasad nauczania. Jej przestrzeganie przez nauczającego (wykładowcę, dowódcę) ma się przyczynić do usunięcia z procesu nauczania werbalizmu, tj. zastępow ania przedmiotów przez oznaczające je, ale często nie znane żołnierzowi wyrazy. W rezultacie werbalnego nauczania, żołnierze zamiast myśleć samodzielnie i logicznie, operują wyuczonymi na pamięć wyrazami, które są dla nich „pustym dźwiękiem”, nie wypełnia ich treść.

Wiedza, którą przekazujemy żołnierzowi w oparciu o konkretną rzeczywistość jest nie tylko lepiej rozumiana, ale i trwalsza. Na przykład, prowadząc wykład z pokazem sprzętu, należy robić wszystko, by umożliwić każdemu żołnierzowi obejrzenie, dotknięcie i o ile to możliw e, wypróbowanie danego sprzętu czy modelu.

Podsumowując możemy stwierdzić, że racjonalne posługiwanie się zasadą poglądowości nie prowadzi do eliminowania z procesu nauczania słowa (mówionego i pisanego), lecz wyznacza mu jedynie właściwe miejsce w tym procesie, nie pozwala, aby słowo zastępowało rzeczywistość tam, gdzie nie jest to wskazane ze względów dydaktycznych. Szkolenie należy oprzeć na poznaniu samej rzeczywistości, tzn. konkretnych rzeczy, zjawisk oraz procesów. Rzecz w tym, aby poszczególne słowa i ich zestawienie sygnalizowały żołnierzowi to co naprawdę oznaczają.

Omawiana zasada zabiega o wszechstronny rozwój spostrzegawczości i myślenia żołnierzy.

Zasada aktywności i samodzielności szkolonych. Zasadę tą realizuje się głównie poprzez taką organizację zajęć, podczas których szkoleni w sposób świadomy i w miarę samodzielny rozwiązują stawiane przed nimi problemy dydaktyczne oraz rozwijają umiejętności poznawcze. Należy zatem w toku studiów wyrabiać u podchorążych inicjatywę, samodzielność, myślenie i działanie. Realizując tę zasadę należy zapewnić podchorążym rozwijanie indywidualnych zainteresowań poprzez udział w działalności naukowych kól podchorążych czy w fakultetach.

W zasadzie tej można wyodrębnić dwa aspekty: samodzielność i aktywność. Bardzo dużą w szkoleniu odgrywa samodzielność, która ułatwia wyrobienie właściwego stosunku szkolonych do świadomego udziału w zdobywaniu wiedzy, umiejętności i nawyków oraz do kry tycznej oceny osiąganych wyników w szkoleniu.