Książkę tę przygotowałem dla Studentów specjalności ogrodnictwo w Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Mam nadzieję, że pomoże im w przyswojeniu niełatwej przecież wiedzy z zakresu podstaw uprawy roślin ozdobnych. Przedstawiając poszczególne zagadnienia, starałem się - gdzie tylko było to możliwe - naszkicować podstawy teoretyczne, a potem dać rozwinięcie o znaczeniu praktycznym. Zdaję sobie sprawę, iż nie zawsze udało mi się to jednakowo pomyślnie. Dążyłem, aby w miarę możliwości uwypuklić fizjologiczne podstawy opisywanych zjawisk i procesów. Bo właśnie osiągnięcia fizjologii roślin umożliwiły ogromny postęp w produkcji roślin ozdobnych. Dzięki nim możliwe stało się na przykład sterowanie kwitnieniem roślin dnia krótkiego na z góry określony termin. Dla zrozumienia toku wykładu zasygnalizowałem pewne wiadomości z zakresu inżynierii ogrodniczej, fizjologii i nawożenia roślin, lecz w żadnym wypadku przedmiotów tych nie zastąpiłem. Przed kursem ogólnej uprawy roślin ozdobnych Student powinien już je opanować. Postęp w dziedzinach umożliwiających prowadzenie nowoczesnej produkcji roślin ozdobnych jest obecnie tak ogromny, że każda książka na ten temat musi być co kilka lat aktualizowana. Dlatego, aby podążyć za nowoczesnością, należy na bieżąco pilnie studiować literaturę naukową i fachową, do czego Studentów gorąco namawiam. Zakres wykładów umieszczonych w książce jest zgodny z programem nauczania przedmiotu „Podstawy kwiaciarstwa” i ich dobra znajomość stanowi rękojmię zaliczenia przedmiotu. Pominąłem zagadnienia związane z rozmnażaniem roślin ozdobnych i kilka innych, ponieważ są one szczegółowo omawiane na ćwiczeniach.
Nazewnictwo łacińskie roślin oparte jest na słowniku nazw roślin „ZANDER, HandwórterbuchderPflanzennamen”. Wyd. 15. (F. Encke, G. Buchheimund S. Seybold 1994, VerlagE. Ulmer, Stuttgart).
Panom: prof. dr. hab. Maikowi Jerzemu z Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy i prof. dr. hab. Henrykowi Chmielowi ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie dziękuję serdecznie za cenny i konstruktywny wkład w ostateczne opracowanie tej książki.
Mieczysław Czekalski