5515044271

ekonomicznych. Drugie podejście, charakterystyczne dla prawa ubezpieczeniowego, traktuje ryzyko od strony skutków wystąpienia niebezpieczeństw.

A. Willet w roku 1901 w „The Economic Theory of Risk Insurance” jako pierwszy próbował podać definicję naukową ryzyka ubezpieczeniowego. Według Willeta ryzyko jest czymś obiektywnym, związanym z subiektywną niepewnością. W 1921 r. F.H. Knight w pracy „Risk, Uncertainly and Profit” opublikował swoja koncepcję niepewności mierzalnej i niemierzalnej; pierwszą nazwał ryzykiem, drugą - niepewnością sensu stricto. Nie można stworzyć jednolitej kompleksowej definicji ryzyka ubezpieczeniowego. W roku 1966 Komisja do spraw Terminologii Ubezpieczeniowej USA opublikowała dwie oficjalne definicje ryzyka ubezpieczeniowego. Pierwsza definicja uwzględniała pojęcie niepewności. Druga koncentrowała się na zagadnieniach praktyki ubezpieczeniowej. Cechy charakteryzujące naturę ryzyka ubezpieczeniowego:

1.    Natura ryzyka jest niejednorodna (nie ma możliwości podania jednoznacznej, uniwersalnej definicji).

2.    Ryzyko występuje w co najmniej dwóch różnych aspektach:

-    obiektywnym,

-    subiektywnym.

3.    Ryzyko może być badane w różnych kontekstach, jako:

-    niebezpieczeństwo,

-    hazard,

-    niepewność,

-    prawdopodobieństwo.¹

Zgodnie z pracą E. J. Vaughana „ Fundaments of Riks and Insurance” można podać kilka najczęściej spotykanych definicji ryzyka ubezpieczeniowego:

1.    ryzyko jest szansą nastąpienia straty - ryzyko należy rozumieć jako możliwość lub prawdopodobieństwo, że coś się wydarzy, lub jako stopień tego prawdopodobieństwa. Pierwsze z tych znaczeń traktuje ryzyko jako szansę straty, która nie jest mierzalna. Natomiast szansa straty jest kwantyfikowalna procentowo lub w ułamkach.

2.    ryzyko jest możliwością nastąpienia straty - możliwość to prawdopodobieństwo zajścia określonego zdarzenia zawarte między zerem a jednością i w tym znaczeniu ryzyko jest niewiadomą.

1

A. Śliwiński, Ryzyko ubezpieczeniowe : taryfy - budowa i optymalizacja, Poltext, Warszawa 2002r., s. 10-30.