6878602085

71

mieszką piasków i głazików. Dominuje warstwowanie przekątne, bieg warstw jest mniej więcej południkowy, a upad zachodni (przy nachyleniu 6—10°), a więc skierowany poprzecznie do osi doliny i przeciwnie do kierunku upadu warstw ze szczątkami malakofauny w Rządzu. Podobnie jak w Rządzu występują tu wśród żwirów duże głazy dowodzące bliskości lodowcowego źródła dostawy materiału. Największy egzemplarz, leżący na dnie żwirowni, ma średnicę 3,15 m.

Zorientowanie się w stosunkach stratygraficznych tego stanowiska fauny plejstoceńskiej umożliwia zlokalizowane w najbliższym sąsiedztwie żwirowni wiercenie studzienne „Hydrogeowiertu”. Rejestruje ono pod opisanymi osadami piaszczysto-żwirowymi wielką 27-metrową serię piasków drobnoziarnistych, niżej ił szary o miąższości 18,2 m. Nie ulega zatem wątpliwości, że eksploatowane niegdyś żwiry z fauną plej-stoceńską leżą w podobnej sytuacji stratygraficznej co opisany przekrój osadów lodowcowych i wodnolodowcowych w żwirowni w Rządzu. Różnice polegają jedynie na wyższym położeniu hipsometrycznym tych żwirów i przeciwnym kierunku odpływu wód lodowcowych, odpowiedzialnych za ich transport.

Reasumując omówione dotychczas fakty z obszaru Kępy Strzemię-cińskiej należy podkreślić wnioski ogólne:

1.    Cała Kępa Strzemięcińska zbudowana jest z osadów zlodowacenia bałtyckiego osiągających około 70 m miąższości.

2.    Profil stratygraficzny Kępy Strzemięcińskiej reprezentują w sposób ciągły dolne poziomy stratygraficzne zlodowacenia bałtyckiego: przewodni poziom międzymorenowy, składający się z szarych iłów warwo-wych i warstwowanych piasków drobnoziarnistych oraz drugi pokład morenowy i odpowiadające mu wiekowo osady ablacyjne i fluwioglac-jalne, których akumulacja dokonywała się w warunkach deglacjacji arealnej.

3.    Utwory wypełniające kopalne zagłębienia podłoża lodowcowego w Rządzu osadzone zostały w dwu głównych etapach, przedzielonych bliżej nieznanym interwałem czasowym. Pierwszy etap został utrwalony w osadach lodowcowych i wodnolodowcowych złożonych in situ, (seria A), drugi — w osadach lodowcowych i wodnolodowcowych retranspor-towanych pod bezpośrednim działaniem sil grawitacyjnych (serie B, C, D i E).

4.    Wody roztopowe lodowca podczas przedostatniego okresu deglacjacji tego terenu odpływały w obrębie Kępy Strzemięcińskiej w dwu kierunkach: we wschodnim i południo-wschodnim w okolicach Rządza oraz zachodnim — w okolicach Strzemięcina.

5.    Szczątki fauny mięczaków i ssaków plejstoceńskich, opisane przez A. Jentzscha (1901), występują w warstwowanych żwirach piaszczystych