6914375095

Sieć dolinna w radolinie

skich osadach w Karsznicach istnieją ślady głębokiego erozyjnego rozcięcia aż do podłoża (ryc. 37). Jest ono wypełnione osadami rzecznymi. Brak gliny w tym zagłębieniu dowodzi, że proces rozcinania przez wodę odbywał się w okresie po ustąpieniu zlodowacenia środkowopolskiego. Strukturalne badania osadów tej doliny w Górze Św. Małgorzaty i Podgórzycach wykazały, że warstwy piasku rzecznego znajdującego się w dnie rynny mają upad na zachód. Fakty te świadczą, że woda, która rozcięła osady plejstoceńskie w Karsznicach, musiała płynąć ze wschodu na zachód; śladów innego kierunku odpływu nie ma.

S. Lencewicz [41, 42] omawiając rzeki środkowego Powiśla stwierdza, że Moszczenica początkowo płynęła w kierunku zachodnim przez Karsznice. Budowa geologiczna osadów w dnie martwej doliny w Karsznicach (ryc. 37) oraz ich strukturalne cechy potwierdzają przypuszczenie tego autora o zmianie kierunku rzeki. Przed powstaniem dolinnego działu wodnego Moszczenica płynęła przez Karsznice, Górę Św. Małgorzaty, Tum i w Łęczycy łączyła się z korytem pradoliny. Utworzenie łęczyckiego działu wodnego zmieniło jej bieg. Opuszcza ona swojt koryto i kieruje się przez Piątek. Zróżnicowanie morfologiczne współczesnej doliny Moszczenicy jest rezultatem zmiany kierunku jej biegu.

Razem z Moszczenicą płynęła również Malina. Koryto jej podobnie jak i innych rzek wykazuje ślady przesunięć (ryc. 38).

O zmianie kierunku rzek świadczy nie tylko budowa geologiczna i kształt dolin, lecz także istnienie, szczególnie między Strugą a Moszczenicą, licznych starorzeczy. Obecnie tworzą one sieć dolin, które świadczą o błądzeniu rzek w poszukiwaniu sprzyjających warunków dla ich biegu.

Wspólną cechą morfolooicznego rozwoju dolin południowo-wschodniej części badanego terenu jest ich spłycenie oraz występowanie często tylko jednej terasy. Na pewnych odcinkach zaznacza się zupełny brak teras. Świadczy to, że rozwój dolin wymienionych rzek zależał od tych samych proce-