Sieć dolinna w pradolinie 65
koryto pradoliny. Szerokość jego wynosi 2 km. Rozszerzenie dna pra-doliny przy ujściu Ochni i Moszczenicy jest więc uwarunkowane erozją uchodzących do pradoliny rzek.
Drugie rozszerzenie dna pradoliny, mniejsze od poprzedniego, tworzy Bzura w Łęczycy.
Trzecie rozszerzenie występuje przy ujściu Zianu. Rozciągająca się na północ od Borku równina zbudowana z osadów rzecznych wskazuje, że wody pradoliny oraz wpadająca do niej rzeka łączyły się w tej okolicy i rozlewały się szeroko. W okresie zlodowacenia bałtyckiego przepływ wody koło Borku został zmniejszony prawdopodobnie przez wcięcie koryta Zianu i obniżenie poziomu wód. O tym, że podczas zlodowacenia bałtyckiego powierzchnia tych okolic była wolna od wody, świadczą ślady szczelin mrozowych znajdujących się w osadach rzecznych terasy koło Borku.
Zachodnie rozszerzenie dna omawianego odcinka pradoliny, przy ujściu Zianu, podobnie jak poprzednie, powstało wskutek erozji rzek.
Dla określenia rozwoju sieci dolinnej ważne będzie rozpoznanie nie tylko zmian morfologicznych, lecz także zmian w budowie dna dolin tych rzek. Budowa osadów w dnie pradoliny jest przedstawiona na trzech równoleżnikowych przekrojach w okolicy Łęczycy (ryc. 30).
kyc. 30. Budowa osadów dna pradoliny koło Łęczycy (ryc. .2, przekrój VI, VII, VIII)
/ — podłoże czwartorzędu, 2 — glina morenowa zlodowacenia krakowskiego (I), 3 — glina morenowa zlodowacenia środkowopolskiego stadium maksymalnego (II), 4 — muł, 5 — ił, 6 — piasek, 7 — żwir
8 — kruszywo dolomitowe, 9 — torf
5 — Geneza pradoliny