7355923253

Analiza inpnt - output. Notatki S. Dorosiewicz. J. Stasieńko Strona 6 z 28

Uogólnijmy rozważania ostatniego przykładu. Tablica przepływów międzygałęziowych dla układu gospodarczego o n gałęziach ma postać przedstawioną w poniższej tabeli. Tablica składa się z trzech zasadniczych części. Środkowa część zawiera wartości przepływów międzygałęziowych w postaci macierzy [x_v ]_nxH, druga - wartości produkcji globalnej (X,) i końcowej (Y_t) poszczególnych gałęzi układu. Ostatnia, trzecia część bilansu zawiera informacje o wartościach dodanych dla kolejnych gałęzi, z wyróżnionymi składnikami -płacami (xoj) i zyskami (Zj).

X,	Xjj				Yi
X,	Xll	Xl2	X,j	X|„	Y,
X2	*21	X22	x2i	X2„	y2
Xi	Xil	Xj2	Xij	Xjn	Yi
x„	Xn)	Xn2		xnn	Yn
Xoj	Xoi	Xo2	x„j	Xfln
z.	Zi	z2	Zj	Zn
Xi	X,	X2	Xj	x„

RÓWNANIA BILANSOWE

Dla każdej z gałęzi układu zachodzi równanie bilansowe podziału produkcji:

X, = x_n + x_i2 +.. .+x_in + Y_j,

produkcja globalna gałęzi = zużycie produkcyjne wyrobów tej gałęzi +

produkcja końcowa gałęzi.

Dla całego układu gospodarczego mamy układ równań bilansowych podziału produkcji:

= x,, + x_l2 +.. ,+x_ln + Y_x,

X₂ — x₂i + x₂₂ +.. ,+X_2n + Y₂,

X_n = x„, + x_n2 +.. .+x_m + Y_n.

Z dmgiej strony j - ta kolumna macierzy przepływów międzygałęziowych [x,,] zawiera informacje o wartości nakładów na produkcję j - tej gałęzi pochodzących z kolejnych gałęzi układu (koszty materiałów). Reszta to tzw. wartość dodana D w danej gałęzi. Mamy zatem dla dowolnej gałęzi j równanie bilansowe kosztów:

Xj = x_tj + x_2j +.. .+x_nj + Dj,

produkcja globalna = koszty materiałowe + wartość dodana.

Dla całego układu mamy układ równań bilansowych podziału kosztów:

X_t =x_M +x_2l+...+x_nl + £),, X₂ = Xj₂ + x₂₂ +.. .+x_n2 + D₂

X„ = x_ln + x_2n + .. .+x_m + D_n.

Z równań tych otrzymujemy tzw. warunek równowagi

p‘=t^Dj-

Składnikami wartości dodanej są zysk i pozostałe elementy kosztów produkcji: koszty robocizny (płace), wartość zużytych środków trwałych (amortyzacja), podatki itp. Pozycje te są wyodrębnione w osobnym wierszu lub wierszach    bilansu    przepływów

międzygałęziowych.

Dla uproszczenia będziemy w większości dalszych rozważań zakładali, że wartość dodana jest sumą płac i zysku:

^D, =x„j +*_r

PRZYKŁAD (źródło: Tomaszewicz Ł. [red.] Przepływy międzygałęziowe. Elementy teorii. Uniwersytet Łódzki, 1979)

W modelu Francois Quesnay’a z 1766 roku w gospodarce francuskiej zostały wydzielone dwa działy:

•    farmerzy (rolnictwo),

•    klasa jałowa (przemysł i usługi). Występująca ponadto w modelu klasa właścicieli jest traktowana jako grupa odbiorców produktu finalnego.

W modelu tym założono, że:

•    rolnictwo zużywa na własne potrzeby 40% wartości swojej produkcji globalnej,

Instytut Ekonometrii SGH