Bitmapowa grafika komputerowa, Jerzy Montusiewicz, Renata Lis, Krzysztof Dziedzic
Historia grafiki bitmapowej w zasadzie zaczyna się od 1988 roku, kiedy to fotograf Thomas Knoll opracował pierwszy program komputerowy do obróbki obrazów zapamiętywanych w postaci zbioru pikseli. Później program ten stal się pierwszą wersją istniejącego do tej poty' programu Photoshop firmy Adobe.
W grafice bitmapowej (zwanej inaczej grafiką rastrową, pikselową) zapis obrazu następuje przez zapamiętanie współrzędnych każdego punktu zwanego pikselem i jego barwy. Piksele rozmieszczone są w wierszach i kolumnach, a cały obraz w swojej pierwotnej wersji jest jednym obiektem, niezależnie od tego, co przedstawia. Widziany obraz w grafice bitmapowej jest w zasadzie wrażeniem barwnym obserwowanym przez obserwatora, a dostrzegane obiekty nie są wyodrębnione w zapisie komputerowym. Grafika ta doskonale odzwierciedla nieregularne kształty i tonalne przejścia kolorów. Piksel jest najmniejszym elementem zawierającym informacje o obrazie, któiy może być sterowany przez program (położenie, barwa, stopień szarości, przezroczystość), dlatego zbyt duże jego powiększanie powoduje aliasing, czyli schodkowanie (pikseloza. kafelkówanie), rys. 1.3b lub rozmywanie granic elementów obrazu, rys. 1.3c (antyaliasing). Wiele współczesnych programów do grafiki komputerowej ma wbudowane procedury realizujące proces antyalisingu, czy redukowania zjawiska aliasingu. Dla pikseli tworzących schodkowanie wyliczana jest nowa wartość barwy na podstawie barwy obiektu i jego tla. Uzyskana pośrednia wartość barny zmniejsza widoczną pikselozę, ale obraz traci częściowo na ostrości.
a) b) c)
Rys. 1.3. Porównanie wyglądu rysunków wykonannych w różnych typach grafiki komputerowej: a) obiekt wektorowy: b) obiekt bitmapowy czarno-biały; c) obiekt bitmapowy w odcieniach szarości po włączeniu anty aliasingu
Skalowalność obiektów
Skalowalność obiektów grafiki bitmapowej jest możliwa w pewnym zakresie - jest to zależne od liczby pikseli tworzących obraz podstawowy, im jest ich więcej tym większe powiększenie można utworzyć.
Pliki grafiki bitmapowej wykonane z dużą rozdzielczością zajmują dużą przestrzeń dyskową, a ich rozmiary' zależą przede wszystkim od liczby pikseli obrazu, przyjętej głębi kolorów, a także formatu, w którym zapisano plik. Przykładowy obraz mapy z rys. 1.4 mimo, że został zapisany tylko w odcieniach szarości w formacie z kompresją stratną .jpg zajmuje prawie 24 MB.
11