968069276

Bitmapowa grafika komputerowa, Jerzy Montusiewicz, Renata Lis, Krzysztof Dziedzic w odcieniach szarości ten sam kompresowany obraz i zapisany w formacie .jpg przy dwóch wartościach parametru ustawienia procesu: jakość 100% oraz jakość 1%, zaś na rys. 1.9c i 1.9d zaprezentowano uzyskanie zmiany właściwości obiektu przez nadanie mu przezroczystości tła na skutek zmiany formatu zapisu z .tif na .gif.

a)    b)    c)    d)

Rys. 1.9. Przykładowe obrazki bitmapowe: a) jakość 100%, rozmiar 1 007 093 bajtów (1 bajt = 8 bitów); b) jakość 1%, rozmiar 30567 bajtów. Zmiana właściwości obrazu dzięki zapisowi w nowym formacie: c) format .tif : d) format .gif - uzyskanie przezroczystości tla

Charakterystyka podstawowych formatów

Pobieranie, tworzenie i przetwarzanie obiektu bitmapowego zawsze jest związane z zagadnieniem formatu pliku, w którym ten obiekt został zapisany. W programach komputerowych zazwyczaj mamy doczynienia z takimi poleceniami, jak: otwórz, zapisz, import, eksport. Zazwyczaj różnica między terminami otwóiz, a import polega na tym, że importując obiekt do programu można dokonywać wyboru formatu pliku. W przypadku poleceń zapisz oraz eksport użytkownik również może wskazać w jakim formacie zostanie zachowany przetwarzany obiekt, ponadto może określić parametry procesu odnoszące się do zastosowanej metody kompresji. Należy dodać, że specjalistyczne programy do obróbki obiektów bitmapowych posiadają wewnętrzne formaty zapisu tych obiektów (np. dla programu GIMP jest to .xcf zaś dla programu Photoshop - .psd), w których to zapamiętywane są różne dodatkowe dane o obiekcie, np. warstwy i ich parametry, ustawienia filtrów wprowadzonych do obróbki, itd. Formaty te są w większości zastrzeżone i pliki takie nie są z reguły obsłygiwane przez inne programy. Wyeksportowanie plików w takich formatach do standardowych formatów (powszechnie obsługiwanych przez przeglądarki i inne programy) prowadzi do procesu, który nazywamy spłaszczeniem obrazu. Formaty standardowe nie obsługują warstw oraz nie są w stanie zachować innych ustawień dotyczących przetwarzanych plików, a więc są one bezpowrotnie tracone (obraz jest jednym zbiorem pikseli).

Podstawowe formaty standardowe to:

• Tiff (.tif) - podstawowy format stosowany przy skanowaniu dwuwymiarowym powstały w 1986 r. Zapis danych może odbywać się bez kompresji lub z użyciem różnych metod kompresji bezstratnej (np. LZW, kod Huffmana, RLE). Obsługuje głębie kolorów od 2 do 96 bitów (bardzo dobry do zapisywania grafiki monochromatycznej i czarno-białej), dobrze obsługuje bardzo duże obrazki. Fakt, że istnieje

18