operacja wyceny nieruchomości i związana z nią procedura oszacowania wartości tej nieruchomości jest w pełnym tego słowa znaczeniu pomiarem zarówno z filozoficznego jak i - co dla nas najważniejsze - z metrologicznego punktu widzenia. W metrologii pomiar rozumiany jest jako narzędzie procesu poznania otaczającej rzeczywistości pod jakimś względem, w ściśle określonych warunkach otoczenia. Wynikiem pomiaru jest opis ilościowy rozpoznanego zjawiska. Jest to zasada fundamentalna i dalsze wnioski szczegółowe wynikają wprost z niej.
Po pierwsze. Prawdziwa wartość mierzonej wielkości nie jest nigdy znana i dlatego wynik pomiaru jest zawsze liczbą przybliżoną i zapewne świadom tego faktu autor przepisu podjął próbę określenia tego przybliżenia. Logiczne jest, że musiało się niebawem pojawić pytanie o dokładność czy lepiej błąd tego przybliżenia.
Po drugie. Metrologia budując Międzynarodowy System Jednostek SI wskazuje zaledwie dziewięć jednostek podstawowych i uzupełniających w których wyrażać możemy wielkości pochodzące z pomiaru bezpośredniego. Są nimi:
Jednostki podstawowe | |||
1 |
długość |
metr |
m |
2 |
masa |
kilogram |
kg |
3 |
czas |
sekunda |
s |
4 |
natężenie prądu elektrycznego |
amper |
A |
5 |
temperatura termodynamiczna |
kelwin |
K |
6 |
światłość |
kandela |
cd |
7 |
ilość materii |
mol |
mol |
Jednostki uzupełniające | |||
1 |
kąt płaski |
radian |
rad |
2 |
kąt bryłowy |
steradian |
sr |
Pozostałe 289 jednostek pochodnych stosuje się z włączenia wielkości uzyskanych z pomiaru bezpośredniego w proces pomiaru pośredniego, a więc z zastosowania dodatkowo operacji rachunkowych. Właśnie w ten sposób uzyskujemy niezbędne rzeczoznawcom niemierzalne bezpośrednio wielkości, jak: powierzchnia (m2), kubatura (m3), prędkość (m/s). Metrologia nie ogranicza ani ilości elementów składowych wchodzących do obliczeń, jako elementów cząstkowych ani rodzaju opisujących je jednostek. Tak więc operacje obliczeniowe towarzyszące określeniu wartości nieruchomości posiadają jako wynik końcowy wielkość wyrażoną w dowolnych jednostkach monetarnych (z systemem SI, lub innymi systemami metrycznymi nie mającymi żadnego związku) uzyskaną w wyniku rozwikłania funkcji o dowolnie dużej ilości elementów, wyrażonych w dowolnych jednostkach. Tak właśnie z metrologicznego punktu widzenia przedstawia się wizerunek przebiegu procesu pomiaru znanego nam jako wycena nieruchomości.
Po trzecie. Świadomi jesteśmy faktu, że pochodzące z pomiarów bezpośrednich elementy cząstkowe funkcji opisującej pomiar pośredni to jest algorytm wyceny są liczbami przybliżonymi, oszacowanymi z mniejszą lub większą dokładnością. Występują tu też elementy o zdeterminowanej dokładności przybliżenia (powierzchnia działki - m2), stopy procentowe (dwa miejsca dziesiętne). Reguły działania na liczbach przybliżonych pozwalają określić dokładność przybliżenia wyniku końcowego wyceny, który jest miarą o dokładności przybliżenia wyrażonego błędem maksymalnym.
Reguły te stanowią, że maksymalny błąd przybliżenia wyniku końcowego zależy wprost od elementu składowego o największym błędzie przybliżenia.
4