8299308309

(rewitalizację) nieczynnych już zabytkowych kopalń, jak też dalszą rozbudowę, adaptację i rewaloryzację istniejących już i eksploatowanych podziemi. Zagospodarowanie ich wymaga rozwiązania szeregu specyficznych i kompleksowych problemów technicznych i stałej współpracy z konserwatorami, archeologami, historykami, architektami wnętrz itp. Realizując zasadę polskiej myśli konserwatorskiej - kompleksowego rozwiązywania problemów badawczych -powołano w ramach istniejącej struktury Wydziału nową specjalność, Geotechnika w rewaloryzacji zabytków.

Zadaniem absolwentów tej specjalności będzie inżynierska ochrona dla przyszłych pokoleń nie tylko zagrożonych pomników architektury (obiektów zabytkowych, architektonicznych i dzielnic staromiejskich) ale też starych, zabytkowych zarówno naziemnych jak i podziemnych obiektów techniki górniczej. Takimi obiektami szczególnie chronionymi powinny stać się historyczne już wyrobiska górnicze, które można udostępnić i zaadoptować do różnych celów. Jako widomy ślad dawnej działalności górniczej naszych przodków stare podziemia należą do obiektów techniki zabytkowej i z tego powodu powinny podlegać szczególnej ochronie oraz pamięci obecnych i przyszłych pokoleń.

Zabezpieczone, zagospodarowane, przywrócone życiu podziemne obiekty zabytkowe i inne nie zrewitalizowane dotąd podziemia milcząco oddają hołd i podziękowanie naszym przodkom i całym rzeszom górników - tym, często bezimiennym, bohaterom.

Uważamy również, iż w obecnym stuleciu ochrona dziedzictwa kulturowego i zabytkowych obiektów podziemnych jednoczącej się Europy stanowić może również dziedzinę międzynarodowej współpracy naukowej. Zaowocuje to z pewnością rozwojem geoturystyki krajowej i zagranicznej.

Kończąc chcemy jeszcze zwrócić uwagę uczestników Konferencji na pewien paradoks cywilizacyjny, że człowiek XX i XXI wieku, podobnie jak przed tysiącami lat zaczyna na wielką skalę wykorzystywać podziemia do swoich potrzeb. W Europie zagospodarowanie terenów pokopalnianych, obiektów i miast górniczych jest od wielu lat znaczącym trendem w kreowaniu przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej. Tendencja ta z każdym rokiem wzrasta. Już dziś w zabytkowych kopaniach Europy powstają podziemne sanatoria, nieczynne komory adaptowane są do celów rekreacyjno-sportowych i hotelowych, organizacji konferencji, bankietów, balów, spektakli teatralnych i innych imprez okolicznościowych. W podziemiach coraz częściej organizowane są muzea i wystawy.

W starych piwnicach kupieckich Krakowa i innych europejskich miast oraz podziemnych obiektach strategiczno-militamych urządza się stylowe restauracje, puby, kawiarnie, galerie, wystawy itp. [10]. Odznaczają się one swoista atmosferą i niezwykłością. Ciche i przytulne, pozbawione uciążliwego hałasu, dają wytchnienie człowiekowi szukającemu spokoju i schronienia.