Sztuka Chin starożytnych od epoki Shang (XVI w. p. n. e.)do epoki Tang (VII - X w. n. e.)
3. Dn. 21. 12. 2013
Kaligrafia i malarstwo w Chinach (II - XX w.): podstawy estetyczne, główne gatunki i kierunki rozwoju
ROK 2014.
11, 18-1 Estetyka sztuki Korei (2 wykłady)
Dr Ewa Rynarzewska
1. Dn. 11. 01.2014
Tradycyjne malarstwo dawnej Korei
Głównym założeniem wykładu jest przedstawienie głównych nurtów tradycyjnego malarstwa dawnej Korei, do których należą m.in.: malarstwo pejzażowe (sanushwa), malarstwo rodzajowe (p’ungsokhwa), malarstwo ludowe (rninhwa), malarstwo portretowe (ch ’osanghwa) oraz malarstwo religijne (tosókhwa). Szczególny nacisk położono na wysoką społeczną funkcję malarstwa pejzażowego i rodzajowego, które odegrały istotną rolę w procesie koreanizacji kultury dawnej Korei stanowiły dobitny przykład wzrostu narodowej świadomości Koreańczyków.
2. Dn. 18.01.2014.
Sztuka performatywna dawnej Korei: taniec i widowiska teatralne
Głównym założeniem wykładu jest zademonstrowanie na przykładzie tradycyjnych widowisk teatralnych i tradycyjnego tańca koreańskiego odmiennych założeń artystycznych i filozoficznych, narzuconych przez określony społecznie światopogląd ich twórców i reprezentantów warstw społecznych, w jakich gatunki te były rozwijane. Podane przykłady w dobitny sposób ukazują przepaść światopoglądową i estetyczną, jaka dzieliła przedstawicieli elit intelektualnych i warstw niższych dawnej Korei. W przeciwieństwie bowiem do tradycyjnego tańca koreańskiego, w szczególności tańca dworskiego, który cechowała powaga, surowość i majestatyczność, tradycyjne widowiska koreańskie, w tym również prezentowany taniec, zdominował pierwiastek śmiechu, komizmu i zabawy.
25 -1; 22 - II Estetyka sztuki Japonii (2 wykłady)
Dr hab. Beata Kubiak Ho-Chi
Zasadniczym celem cyklu obu wykładów jest ukazanie istotnego miejsca estetyki i sztuki w kulturze Japonii. Słuchacze zapoznają się z głównymi zagadnieniami japońskiej historii