Ogniskiem soczewki skupiającej nazywamy punkt F, w którym przecinają się (po załamaniu w soczewce) promienie równoległe do głównej osi optycznej (rys. nr 7).
Ogniskiem pozornym soczewki rozpraszającej nazywamy punkt, w którym przecinają się przedłużenia promieni załamanych (rys. nr 8) po przejściu przez soczewkę.
Odległość ogniska F od środka optycznego S soczewki nazywamy ogniskową (f). Wielkość ogniskowej f dla soczewek cienkich określona jest równaniem:
1 |
n |
{ 1 |
1) |
--1| |
— |
4- — | |
f |
ir J |
U |
h) |
gdzie:
- n - bezwzględny współczynnik załamania szkła z jakiego wykonana jest soczewka
- n’ - bezwzględny współczynnik załamania ośrodka otaczającego soczewkę (dla powietrza
n’«l)
- ri, T2 - promienie krzywizn soczewki.
Obrazy tworzone przez soczewki skupiające można skonstruować graficznie za pomocą następujących promieni:
- promienia równoległego do głównej osi optycznej, który po załamaniu się w soczewce przechodzi przez ognisko,
- promienia przechodzącego przez środek soczewki, który po przejściu przez soczewkę nie zmienia swojego kierunku.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego" 10