8748916160

Z RUCHU NAUKOWEGO.

2. Mieszkaniu. Ulepszenie poprzednich mieszkań. Ziemianki, pale, budowle na palach i pierwsze terramary.

Grzebanie umarłych. W dolmenach, krytych chodnikach, skrzyniach kamiennych, w grotach sztucznych i w ziemi. Siekierki ofiarne jako dodatki obrzędowe, cale lub rozmyślnie potłuczone. Symboliczne siekiery i symbolika wyrabiania narzędzi krzemiennych przy pogrzebie. Amulety wyrabiane z czaszki. Kult umarłych powszechny. Ofiarowywanie żywności umarłym. Pierwsze palenie ciał.

3. Inne spostrzeżenia. Klimat łagodny. Fauna dzisiejsza. Pierwsze zjawienie się bronzu w grobach pod koniec tej epoki. Krzemienne narzędzia mieszają się z metalowemi. Przejście od kamiennej epoki do bronzowej.

Jeśliby dolmeny były wprowadzone przez neolitycznych krótko- lub długoglowców—możnaby było udowodnić istnienie ich juz w mezolitycznej epoce, ale tymczasem najstarszy przemysł, znajdowany w dolmenach, ma cechy Chassey-Robenhauzeńskie. Dolmeny rozpowszechniły się dopiero w epoce Karnackiej.

Zaznaczyć wypada, źe podział Salmona gruntuje się na bardzo znacznej ilości stanowisk przedhistorycznych, bogatych w narzędzia krzemienne i podatnych do ścisłych badań stratigraficznych.

Podobnie szczęśliwych warunków inne kraje Europy nie wykazały, ale jednak doświadczenia zdobyte na tym klasycznym dla archeologii gruncie, niepozostały bez wpływu na postęp badań w całej pozostałej Europie. Dzięki punktom wytycznym, zdobytym przeważnie we Francyi, zdołano w ostatnich paru dziesiątkach lat o tyle wyzyskać uboższo na pozór i mniej charakterystyczne odkrycia w innych krajach, że dziś już Europa środkowa, zasobna w szereg klasycznych badań, dokonanych na swoim gruncie, przychodzi do głosu i w bardzo poważny sposób stwierdza trafność podziału francuzkiego, modyfikuje wszakże pewne szczegóły — wreszcie uzupełnia i pogłębia poglądy, ugruntowane na odkryciach fran-euzkich, belgijskich i szwajcarskich.

W szeregu zdobyczy własnych liczy takie obserwacye i odkrycia jakich niedokonano i niemożna było dokonać we Francyi, a które w świetny sposób składają się na wytworzenie dokładniejszego obrazu Europy przedhistorycznej.

Świeżo właśnie przedhistoryk czeski J. N. Woldrich dokonał próby ustanowienia podziału na epoki, zastosowanego głównie do Europy środkowej *).

Dzieli on przedhistoryczną przeszłość na 3 główne ery: iJihnmmi, przejecie tlilmaialno-almoialne i na Alnrium.

¹) «/- A. H oltlrirh. ,,Ueber die Gliederung der Anthropozoischen Forma

tionsgruppe Mitteleuropas mit Rucksieht auf die Kulturstufen des Menschen*⁴. Prag,