z rozumowym nastawieniem, nie może być nazwane i naturalne z zoologicznego punktu widzenia.
Postępowanie racjonalne oznacza, że człowiek wobec faktu, iż nie może zaspokoić wszystkich swoich odruchowych potrzeb, pragnień, apetytów, rezygnuje z tych, które uważa za nie pilne. Aby nie zagrozić funkcjonowaniu współpracy społecznej człowiek musi powstrzymać się od zaspokojenia tych pragnień, które przeszkadzałyby w tworzeniu instytucji społecznych. Nie ma wątpliwości, że taka rezygnacja jest przykra, jednak człowiek dokonał wyboru: wyrzekł się zaspokojenia pragnień niezgodnych z życiem społecznym i dał pierwszeństwo zaspokojeniu tych pragnień, które mogą być zrealizowane tylko łub bardziej obficie w systemie podziału pracy. Decyzja ta nie jest nieodwracalna i ostateczno. Wybór ojców nie pozbawia synów wolności wyborów. Mogą oni unieważnić stare postanowienie, każdego dnia mogą dokonać przewartościowania i wybrać barbarzyńsko zamiast cywilizacji lub duszę zamiast intelektu, mit zamiast rozumu, gwałt zamiast pokoju. Muszą jednak wybrać, inaczej być po prostu nie może. ”
1. Człowiek działający, aksjomat działania. Narodziny współpracy.
Człowiek na pewnym etapie rozwoju zauważył, że korzystniej jest dla niego być dobrym dla innych i współpracować. Mimo iż w naturze człowieka leży egoizm. Normalny, zdrowy na umyśle człowiek działa w sposób egoistyczny - dba o siebie bardziej niż o innych. Według von Misesa człowiek różni się tym od innych istot na ziemi, że działa. Działanie jest to proces racjonalnego podejmowania decyzji, które poprawiają sytuację człowieka na lepszą.
Egoizm i działanie są ze sobą kompatybilne - działając poprawiamy własną sytuację, a nie innych ludzi. Tylko działanie na rzecz innych ludzi przynosi korzyść temu, który działa. Adam Smith uważał, że człowiek z powodu swego egoizmu i chciwości przynosi korzyść innym ludziom. Nie ma możliwości, żeby człowiek działał tylko na własną rzecz.
2