8422135539

Posłowie. Mity i fakty o AAC i naturalnym rozwoju mowy 351

Mit 7: AAC nie może być stosowane wraz z innymi metodami usprawniającymi rozwój mowy i komunikacji

Ten mit dotyczy niektórych oddziaływań, które mają bardzo restrykcyjne wymogi, jak na przykład tak zwanej metody krakowskiej czy manualnego torowania głosek (MTG), często wywołujących obawy rodziców małych dzieci z CCN. Nie ma żadnych dowodów naukowych ani praktycznych, które wskazywałyby jednoznacznie, że równoległe stosowanie interwencji AAC z powyższymi metodami hamuje rozwój umiejętności komunikacyjnych małego dziecka. Nie przeprowadzono naukowych podłużnych badań porównawczych, nie ma zatem podstaw do wprowadzania i utrzymywania tego rodzaju mitu. Praktyka wskazuje na przeciwne rezultaty. Dzieci poddawane terapii tak zwaną metodą krakowską czy MTG wraz ze stosowaniem znaków AAC osiągają taki sam poziom umiejętności komunikacyjnych jak dzieci nicbiorące udziału w obu rodzajach „krakowskich’' oddziaływań. Powodem tego jest inny cel strategii interwencyjnych (AAC i „krakowskich”). Wprowadzenie usług AAC koncentruje się przede wszystkim na jak najszybszym umożliwieniu dzieciom komunikowania swoich potrzeb. Tak zwana metoda krakowska czy MTG skupiają się na nauce czytania prostych wyrazów lub na wywoływaniu dźwięków mowy. Te umiejętności nie dają jednak dzieciom możliwości komunikowania się w codzienności. Dzieci z zespołem Downa, które po torowaniu głosek potrafią (czasami) wypowiedzieć swoje imię lub po stosowaniu tak zwanej metody krakowskiej umieją przeczytać „bęc” czy „och”, nie są w stanie przełożyć tych werbalnych umiejętności na komunikację - to dwa różne aspekty.

W przeszłości ludzie z niepełnosprawnością fizyczną, którzy nic mieli możliwości korzystania z wózków inwalidzkich, a rehabilitacja w ich przypadku nie przynosiła poprawy, lata lub całe życie spędzali w jednej pozycji lub w jednym miejscu. Obecnie takie osoby podczas prowadzonej rehabilitacji (bez względu na to, czy przyniesie ona dobre rezultaty) równocześnie poruszają się na wózku inwalidzkim. Nie jest tak, że osoba, która korzysta z wózka inwalidzkiego i równocześnie w tym czasie uczestniczy w rehabilitacji, nie będzie zmotywowana do ćwiczeń lub że korzystanie z wózka zahamuje jej rozwój motoryczny i przez to nigdy nie będzie ona chodziła. Tak samo jest z AAC. Jak wspomniano wcześniej, ta interwencja w kontekście tradycyjnej terapii mowy przyczynia się do rozwoju umiejętności mowy, języka, komunikacji, ale również zdolności poznawczych, społecznych, emocjonalnych i poprawy zachowania. Wsparcie AAC (co zostało wcześniej przedstawione) ma kilka różnych celów w zależności od wieku i stopnia rozwoju małego dziecka, przy czym głównym jest zawsze dążenie do mowy, do komunikacji mówionej (gdy jest to możliwe). Moment, do którego jest kładziony nacisk na rozwój mowy i AAC, jest oparty na okresowej recwaluacji oceniającej zdolności komunikacyjne dziecka w różnych aktywnościach i procedurach, typowych dla określonego wieku (Beukelman, Mirenda, 1992).