95
© MIM UW, 2011/12
pierwsza i trzecia równość zachodzą, gdyż miary £ i An znikają na podprzestrzeniach afinicznych wymiaru mniejszego niż n.
Krok 3. Miary £ i \n pokrywają się na zbiorach ograniczonych typu G,5. Jeśli zbiór G jest ograniczony i typu Gs, to G = H^i gdzie Clj są zbiorami otwartymi, ograniczonymi. Dlatego, wobec Stwierdzenia 4.9 (iii),
£(G) = lim - lim An(D?) = An(G). j~* 00 j-¥ 00
Krok 4. Miary £ i \n pokrywają się na zbiorach ograniczonych miary Lebesgue’a zero. Istotnie, jeśli An(Z) = O, to na mocy Twierdzenia 4.26 istnieje G ograniczony i typu Gs taki, że Z C G i An(G) = 0. Wtedy jednak £(G) = O, więc O < £(Z) < £(G) = 0.
Krok 5. Miary £ i Xn pokrywają się na zbiorach ograniczonych, mierzalnych w sensie Le-besgue’a. To wynika natychmiast z Twierdzenia 4.26: wynika zeń łatwo, że każdy zbiór mierzalny i ograniczony jest sumą pewnego zbioru ograniczonego typu Gs i rozłącznego z nim zbioru miary zero.
Ponieważ każdy zbiór A G Jśf (Rn) jest sumą wstępującego ciągu zbiorów mierzalnych i ograniczonych (można np. wziąć Aj = A fi B(0,j)), więc na mocy Stwierdzenia 4.9 (ii) miary £ i An są równe na całym <r-ciele □
Omówimy teraz pewną charakteryzację wyznacznika macierzy, która pozwoli nam podać wzór na miarę Lebesgue’a liniowego obrazu zbioru mierzalnego.
Lemat 4.34. Załóżmy, że funkcja c: GL(n, M) —> R+ ma dwie własności: c(s ■ Id) = |s|n dla każdej liczby s S R, s / O i c(AB) — c(A)c(B) dla wszystkich macierzy A,Be GL(n, R). Wówczas
c(A) — | det A\ dla wszystkich A G GL(n, R).
Dowód. Oznaczmy przez Aj macierz, która poza przekątną ma same zera, a na przekątnej same jedynki, z wyjątkiem j-tego miejsca, gdzie znajduje się liczba —1. Mamy A? = Id i dla każdej liczby s G R \ {0} jest
\s\2’‘ = c^-A]) = (c(s-Aj))2.
Ponieważ c(A) > 0 dla każdej nieosobliwej macierzy A, więc c(s • Aj) — |s|n.
Niech teraz, dla 1 < k l < n, Sm oznacza macierz kwadratową, złożoną z samych zer, za wyjątkiem jedynki w fc-tym wierszu i l-tej kolumnie. Połóżmy M^(s) = Id + sS^. Nietrudno sprawdzić (Czytelnik zechce uzupełnić szczegóły), że zachodzą równości 5ki ■
A-k - Ski - -Ak • 6kt. Dlatego
Ak ■ 6kl ■ Ak = -6ki,
stąd zaś Ak ■ Mki(s) ■ Ak — Mki(—s) i wobec równości c(Ak) = 1 jest
c(Mki(-s)) = c{Ak)2 c(Mki(sj) = c(Mki{$)). (4.16)
Jednak
MH(s)Mkl(-a) = (Id + sSu)(Id - s8kl) = Id - s2 • 8l = Id