9414912659

9414912659



85


© MIM UW, 2011/12

Krok 3: jeśli A, B €    to A U B e Aby to wykazać, piszemy = AU(B\A) oraz

ZD(AUB) = (Z DA) U ((Z\A)nB),    (4.4)

Z\(Al>B) = (Z\A)\B,    (4.5)

następnie zaś szacujemy, korzystając z podaddytywności /z*,

H*(z n (A U B)) + n*{Z \ (A U B))

(4<4) n* (ZDA) + n* ((Z \ A) n£) + n* (Z \ (AU B))

(=5> n’(zn A) + //((z \ A) n B) + !/((Z \A)\B) u= n* (z n A) + M*(Z \ A) <4=3> P*(Z)

Nierówność przeciwna, fj,*{Z) < /j,*(Z fi (A U B)) + \i*{Z \ (A U B)), zachodzi na mocy podaddytywności funkcji /z*. Zatem zbiór A U B spełnia warunek Caratheodory’ego. Krok 4. Wiemy już, że & jest ciałem zbiorów. Dlatego (patrz Uwaga 4.3) iloczyn oraz różnica dwóch zbiorów spełniających warunek Caratheodory’ego też spełnia warunek Cara-theodory’ego.

Krok 5: addytywność /z* na Niech A,Be& będą zbiorami rozłącznymi. Zamieniając w warunku Carathedory’ego (4.3) zbiór Z na Z n (A U B), otrzymujemy

n*{Z n (A u B)) = n*{Z n (A u B) n A) + ix*((Z n (A u B)) \ A)

= n*(znA) + n*(znB),    (4.6)

gdyż dla A, B rozłącznych jest

Zn(AUB)nA = ZDA, (Zn(A[JB))\A = ZDB.

Dla Z = X otrzymujemy

H*(A U B) = ix*(A) + n*(B).

Przez łatwą indukcję względem m dowodzimy, że suma skończonej liczby zbiorów z & też należy do &. Ponadto, dla dowolnego Z c X zachodzi odpowiednik równości (4.6), mianowicie

/j* ( Z fi l^J Aj j — ^ fi*{Z fi Aj)    dla Ai,..., Am& parami rozłącznych. (4.7)

' j=i '    j=i

Krok 6: rodzina & jest o-ciałem. Wystarczy w tym celu sprawdzić, że

Aj £ J? dla Aj € j = 1,2,..., parami rozłącznych,    (4.8)

3=i

gdyż suma dowolnych zbiorów Aj e j = 1,2,..., jest równa sumie zbiorów Pi = Ai, P2 = A2\AU ..., Pm = Am\(AiU...UAm_1), ..., które już są parami rozłączne (i też należą do &, gdyż .9- jest ciałem).



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
81© MIM UW, 2011 /12 Jeśli fi spełnia warunki (i)—(iv), to n(A) < n(B) dla A C B C R. Dlatego 3 =
99 © MIM UW, 2011/12 z dowolności e > 0 wynika, że Xn+m(A x B) — 0 = An(A) x

93 © MIM UW, 2011 /12 Dla dostatecznie dużego k każdy z przedziałów Pj ma średnicę mniejszą niż d/2,
95 © MIM UW, 2011/12 pierwsza i trzecia równość zachodzą, gdyż miary £ i An znikają na podprzestrzen
97 © MIM UW, 2011/12 Potraktujmy teraz c jako funkcję, określoną na grupie GL(n, R) macierzy nieosob
83 © MIM UW, 2011/12 Definicja 4.7 (miara zewnętrzna). Funkcję p*: 2X —> [O, +oo] nazywamy miarą
87 © MIM UW, 2011/12 Definicja 4.14. Niech p* będzie miarą zewnętrzną na X. Każdy zbiór Ac X spełnia
11 2. Grupa podstawowa2.3 Definicja grupy podstawowej Jeśli o € D(p,q), to przez [cr] oznaczamy klas
2011 12 19 ;52;523 , Taj+I - wyznaczanie A Transmltancja układu z korektorem: „ , >__1_
2011 12 19 ;53;593 j(3w-w3)    3w-w»2) Im[G(ju)] = O 3(j—w3 = 0 w —
002 (1) Akademia Górniczo-Hutnicza im. St.Staszica w Krakowie 2011.12.19 EN 196-3:2005+A1:2008 UWAGA
2011 12 19 ;53;593 j(3w-w3)    3w-w»2) Im[G(ju)] = O 3(j—w3 = 0 w —
2011 12 19 ;52;524 £„(») = limsJS(s)= lima;- »-łO v    «—>o e,. i rf+mu+i _ rf+
skanuj0008 (85) nrn 036    /03h u RSó;12PCV292 ,, 78 „ 192 • „ ,78 412^5 RYNNA $16
SNC03792 Tak, 12-4. rocznego (R - równikowy, Z~zwrotnHcowT^.THtUr^ ~ <r®<Jnic mi«ięcznc, ampli

więcej podobnych podstron