86
wersja robocza z dnia: 30 czerwca 2015
Niech więc odtąd Aj e &, gdzie j e N, będą parami rozłączne. Ustalmy m e N. Niech Ze 2X będzie dowolnym zbiorem. Korzystając z (4.7) i monotoniczności p*, piszemy
M*(Z) = fUn\jA,j+s(z\\jA,j
\ j=1 / \ j=1 /
u= n Aj) +^fz\QAj)>f^ t*’(z nĄ) + /i'(z\U 4r) ■
j=i ' j'=i ^ i=i ^ j=i '
Zatem, wszystkie sumy częściowe szeregu J2JLi p*{ZC\Aj) o wyrazach dodatnich są ograniczone. Szereg ten jest więc zbieżny, a jego suma spełnia nierówność
j=1 ' 3=1 '
Wobec przeliczalnej podaddytywności miary zewnętrznej p*, otrzymujemy stąd
3=1 V 3=1 ' V 3=1 J V 3=1 J
Nierówność L < P jest oczywista; dlatego Aj spełnia warunek Caratheodory’ego. Krok 7: przeliczalna addytywność p* na &. Załóżmy, że zbiory Aj e &, gdzie j = 1,2,..., są parami rozłączne. Wobec (4.7) dla Z = X oraz monotoniczności p*,
? (0 4>) ^ K* (0 Ai) ' = ’ E dla m = 1,2,...
S'=l ' 3=1 ' 3=1
Przechodząc do granicy m —> oo po prawej stronie tej nierówności, otrzymujemy
3=1 y 3=1
Dzięki przeliczalnej podaddytywności miary zewnętrznej p*, ostatnia nierówność jest w istocie równością. Dowód całego Twierdzenia 4.12 jest zakończony. □
Stwierdzenie 4.13. Jeśli p* jest miarą zewnętrzną na X i p*{A) = 0 dla pewnego A c X, to A spełnia warunek Caratheodory’ego.
Dowód. Dla każdego Z c X mamy, przy tych założeniach, 0 = p*(A) > p*(Z n A) = 0 i dlatego
p*(Z) < p*{ZC\A) + p*{Z \ A) = p*{Z \A)< p*(Z).
To spostrzeżenie kończy dowód. □
Samo twierdzenie Caratheodory’ego nie orzeka wprawdzie, jak duża jest rodzina zbiorów & spełniających warunek (4.3). Jednak przy pewnych łagodnych założeniach dodatkowych, nałożonych na p*, <r-ciało & jest dostatecznie obszerne.