Na najgłębszej powierzchni poślizgu (-12.5 m) największe przyrosty przemieszczeń odnotowano w czterech pierwszych pomiarach do lipca 2012 r. (Zał. 5.4). Wyniki późniejszych sesji pomiarowych wykazują spowolnienie przyrostów jednostkowych aż do chwili obecnej, co niewątpliwie należy wiązać z znacznie niższymi wartościami opadów atmosferycznych. W płytszej strefie (5.0 - 5.8 m) większa dynamika przemieszczeń występuje do kwietnia 2013 roku (Zał. 5.3), a od tego okresu obserwujemy wyraźną stabilizację co widoczne jest również na wykresie wektorów przemieszczeń (Zal. 5.2).
4.2.b. Monitoring powierzchniowy
Monitoring powierzchniowy wykonany przez dr Zbigniewa Perskiego i dr Tomasza Wojciechowskiego z Oddziału Karpackiego PIG-PIB został oparty o prace metodą naziemnego skaningu laserowego.
Metodyka prac
Naziemny skaning laserowy jest nowoczesną technologią pomiarów geodezyjnych. Opiera sie on na bardzo szybkim wyznaczeniu za pomocą pomiaru laserowego współrzędnych XYZ ogromnej liczby punktów. Zbiór wynikowy, ze względu na swoją objętość nazywany jest "chmurą punktów". Umożliwia on po odpowiednim przetworzeniu wygenerowanie trójwymiarowego modelu skanowanego obiektu. Technologia skaningu laserowego znalazła zastosowanie w inwentaryzacji architektonicznej, pomiarach deformacji obiektów inżynierskich, badaniach środowiska przyrodniczego, archeologii itp.
Zasada pomiaru:
Naziemny skaner laserowy wyznacza położenie punktów w dowolnym przestrzennym układzie współrzędnych XYZ z wybraną przez użytkownika gęstością skanowania, która odpowiada przyrostowi kątów pionowych i poziomych. Kąty poziomy i pionowy wraz z odległością do obiektu (mierzona za pomocą wiązki laserowej) wyznaczają współrzędne biegunowe punktów w stosunku do środka skanera. Znając położenie skanera można wyznaczyć współrzędne punktów w dowolnym układzie współrzędnych. W celu pokrycia pomiarem skanerowym większych obszarów oraz uzupełnienia obszarów znajdujących sie w "cieniu" skanowanych obiektów stosuje sie pomiar z wielu stanowisk.
10