bezwzględność i niejasność, powodowana wyłącznem posługiwaniem się li tylko liczbami klasyfikacyjnemi głównemi. Przy ich pomocy temi jedynie kategorjami rozporządzać możemy, jak to już wskazaliśmy, które przewidział i określił autor w granicach danej treści, a które w powszechnem, międzynarodowem użyciu w wielu wypadkach ani odpowiadają celowi, ani zadawalają potrzeby.
3) IJodd laty oi a ,v u, c yh chronologie n e.
Wskaźnikiem ich jest cudzysłów w ramy którego wstawiamy liczby dat, według zwyczajnej ich komputacji. Rok tedy 1467, znaczymy ”1467”. Sygnatura zatem złożona 9 (44) ”1467” znaczyć będzie: Historja Francji w roku 1467.
Ponieważ lata wyrażamy w liczbach dziesiętnych, w zwyczajnej więc komputacji dla określenia wieków lub dziesiątek lat wystarczą liczby dwu - i trzy - cyfrowe: n. p. ”14” wiek XV; ”15” wiek XVI; ”155” dziesięciolecie między rokiem 1550 a 1560.
Czas trwania epoki jakiejś, jakikolwiek przeciąg czasu wogóle, któryby nie odpowiadał ściśle wiekowi lub dziesięcioleciu, określamy przy pomocy dat: początkowej i końcowej, przedzielonych znakiem stosunku, dwukropkiem : n. p. ”1815 : 1830” zn. perjod czasu od 1815 do 1830 roku. Jeżeli jedna z dat krańcowych nie jest oznaczoną, zastępujemy ją czterema kropkami, n. p. 9 : 1789” zn. Historja do 1789 roku; 9 ”1789 : ....”
zn. Historja od 1789 roku.
Czasy ery przedchrześcijańskiej poprzedzamy znakiem mniej —, n. p. ”—1227” zn. Rok 1227 przed Ch.
Wogóle zgodzono się przedstawiać większe perjody dziejów w następujących skróceniach:
Pojęcie ogólne Czasu. Czas w ogóle. Rozdział według czasu.
”co” Wszystkie czasy. Co jest w czasie powszechnem.
Punkt porównawczy w czasie.
”—” Starożytność. Czasy poprzedzające erę chrześcijańską.