1213015066

do* DzfomAc Pomofza

Sobott-niedzJtó. 19-20 wrwśnia 201S

www.gk24.pl C www.gp24.pl □ www.gs24.pl

jami nastolatka

Powieka. Zmienia się też jego sposób patrzenia na świat czuć się przez nich akceptowane. Wtedy się im zwierzy

tóej krytyczny, nie znosi też oceniania

szacunek jak osoba dorosła.

W okresie dorastania dziecko jest niezwykle wrażliwe na swoim punkcie. Każdą uwagę rodzica odbiera przeciwko sobie. W pewnym momencie ma dość, zamyka się i każdy komunikat - nawet neutralny, odbiera jako negatywny. Stracone zaufanie, trudno jest odzyskać. W codziennych kontaktach powinno być dużo języka akceptacji. Rodzic musi chwalić dziecko, kierować do niego więcej komunikatów pozytywnych niż negatywnych. Jak nastolatek wraca ze szkoły, a rodzic z pracy, to ten drugi widzi tylko rzeczy złe - nieodłożony tornister, niepo wieś zona kurtka. A jak się pytam, co dobrego powiedział, odpowiada: przecież zapytałem się, co w szkole? To jest najgorsze pytanie, jakie może zadać. Działa ono, jak płachta na byka. Młody człowiek uważa, że rodzic nie interesuje się nim - jako osobą, tym jak się czuje, tylko ocenami. Nastolatki zamykają się na to pytanie. Odpowiadają „dobrze” albo udzielają od

powiedzi, która jest dla nich korzystna - mówią o dobrych ocenach. Z takiego pytania rodzic nie dowie się, co się działo w szkole, bo jest to pytanie z gruntu oceniające. Ty mi powiesz, jak było w szkole, a ja ci powiem, czy to dobrze, czy źle. Dziecko jest bardzo wyczulone na to pytanie. A wystarczy drobna zmiana na: co u Ciebie słychać? Pytania inwigilujące, zaczynające się od: dlaczego, po co - dziecko odbiera negatywnie. Młodzi ludzie żle odbierają komunikaty związane z oceną. A my naprawdę dużo oceniamy. Często zamieniamy się w sędziów, mówimy: to dobrze, żle, to mógłbyś zrobić lepiej. Dlatego pierwszą rzeczą, jaką omawiam z rodzicami na wykładach czy warsztatach to bariery komunikacyjne. Młodzież zazwyczaj sama mnie o to prosi.

Czy nastolatki chętnie z rodzicami mówią o związkach, miłości?

Nastolatki odczuwają potrzebę opowiadania o swoich uczuciach rodzicom, z którymi mają dobry kontakt, przez których się nie czują się oceniani. Wiele zależy od relacji. Kolejna zasada obcowania z nastolatkiem, to poszanowanie jego intymności. Jeżeli dziecko nie chce o czymś mówić, to musimy to uszanować, wrócić do tematu w inny sposób, ale nie na zasadzie nadmiernego wypytywania. Większość nastolatków uważa, że kiedy opowie rodzicowi o swojej miłości, ten powie, że: to jeszcze za wcześnie, zajmij się lepiej szkołą. Wolą nie mówić o tym, by nie być krytykowani. Oczywiście, jeżeli zainwestujemy w dobry kontakt z dzieckiem, pozbędziemy się języka oceny, to jest duża szansa, że nam się zwierzy. Podobnie jest z grami komputerowymi i portalami społecznościo- wymi. Jeżeli rodzic od razu na wstępie powie dziecku, że to głupota oraz że nie zgadza się, żeby to robił, nie będzie wiedzieć, w co to dziecko gra.

Co ma zrobić rodzic, gdy dochodzi do sytuacji dysfunkcyjnych? Kiedy się pojawią, trzeba zweryfikować system zasad panujących w domu. Sprawdzić, czy one w ogóle w domu funkcjonują, a jeśli tak, to czy dziecko zdaje sobie z nich sprawę, kto musi ich przestrzegać - tylko nastolatek czy też inni członkowie rodziny? Dowiedzmy się, czy młody człowiek wie, czego się

od niego wymaga i jakie będą konsekwencje za złamanie ustalonych zasad. Trzeba pamiętać. że z nastolatkiem większość rzeczy trzeba robić

Zdarza się, że dziecko zamyka się w sobie, nie wychodzi z domu. To może być depresja

wspólnie. On źle reaguje, gdy coś mu się narzuca. Ważne więc, aby razem ustalić zasady panujące w domu. Pod uwagę trzeba wziąć też sugestie dziecka. Jeżeli będzie czuło, że jest autorem tych zasad, to chętniej będzie ich przestrzegać. Cnotą okresu dorastania jest wierność. Głównie sobie - zainteresowaniom, pasjom, zdaniu. Ważna jest też zasada spójności. Źle, jeżeli rodzic mówi, że nie wolno kłamać, a potem sam kłamie, lub każe nastolatkowi mówić nieprawdę w swojej sprawie. To są sytuacje niedopuszczalne, które zostaną wyciągnięte w pierwszej kolejności - jako argument przeciwko zasadom, które będziemy ustalać. Rodzice zapętlają się też w pułapkę kar. Za niesubordynację wystawiają dziecku drzwi z pokoju, zabierają bezterminowo komputer, komórkę, możliwość wyjść z przyjaciółmi, oglądania telewizji, jedzenia słodyczy. Potem rodzic przychodzi i mówi: ja już nie mam co mu zabrać. A dziecko żyje w ciągłej frustracji. Pozbawia się go motywacji do działania i zmiany. Powoduje to jeszcze większe obudowanie się po drugiej strony barykady. Dziecko uważa, że świat dorosłych jest zły. Jeżeli chodzi o konsekwencje, to powinny mieć ono charakter przyczynowo-skutkowy. Jeżeli np. dziecko się spóźniło dwie godziny, to na drugi dzień musi być o godzinę wcześniej.

Kiedy rodzic powinien udać się po pomoc do specjalisty?

Kiedy zaniedbuje różne sfery swojego żyda - np. szkołę, atmosfera w domu jest krytyczna - cały czas na siebie warczymy lub nie odzywamy się siebie. Jeżeli wiemy, że w ogóle nie przestrzega zasad. Nie słucha i nie reaguje na nasze prośby. Jeżeli te metody, o których mówiłam nie przynoszą żadnego rezultatu.#©®

Kanapka dla ucznia do szkoły: zdrowa, smaczna i ładna

Anna Czerny-Marecka

[e-mail]

Od września ze szkolnych sklepików zniknęła niezdrowa żywność. Niestety, wiele tych punktów nie sprostało nowemu zadaniu i zamknęło się. Okazało się, że uczniowie chętnie kupowali w nich chipsy, colę i pełne chemii słodycze, a nie chcą kupować jabłek i marchewek. Dlaczego? Bo dzieci do zdrowego jedzenia trzeba najpierw przyzwyczaić w domu.

Zacznijmy od czegoś małego - kanapki na drugie śniadanie. Użyjmy do niej na przykład bajgli. To tradycyjne żydowskie pieczywo wyrabia się w zupełnie niezwykły sposób. Przed pieczeniem surowe bajgle należy zagotować w wodzie z sodą i cukrem. Dzięki temu smak jest niezwykły. Okrągłe bułeczki można posypać makiem, sezamem albo solą. Jeśli dziecko kręci nosem na sałatę, spróbujmy włożyć do kanapki kiełki. Najbardziej kolorowe są kiełki rzodkiewki. Skupmy się też na dodatkach.

;    „„jiw

*

Już od piątku,

9 października wielka loteria

w „Głosie"

WYGRAJ^

AUTO

iapMten<UTy*mgy

qgy i ętrw szans* na wygrani* pięciu samochodów oraz mydł

Głos

► Bajgle z łososiem i serem •

- W diecie dziecka ważne są warzywa i owoce, a także źródła białka i wapnia. Na przykład sery. Co ciekawe, żółty ser jest zdecydowanie lepszym źródłem wapnia niżsery białe. Średnia zawartość wapnia w 100 gramach chudego twarogu to 96 mg, natomiast w serze żółtym aż 807 mg - mówi Ewa Polińska z Monieckiej Spółdzielni Mleczarskiej.

I podaje przepis na kanapkę, której jednym ze składników jest także łosoś. A według nowych przepisów w szkolnych stołówkach co najmniej raz w tygodniu ma pojawiać się ry

ba. Będzie to pozytywna zmiana, ponieważ dotychczas Polacy zjadali średnio 10-12 kg ryb rocznie. Dla porównania, w Portugalii czy Norwegu jest to około 50 kg. Ryby to niezwykle cenne źródło kwasów Ome-ga-3 oraz witamin A i D. •

Bajgle z łososiem, żółtym serem i kolorowymi kiełkami

| Składniki:

5 #2 bajgle z makiem i seza-§ mem

•    ser żółty Edamski w plastrach

•    plaster łososia wędzonego

•    kilka plastrów ogórka konserwowego

•    garść kiełków rzodkiewki

•    i rzodkiewka

•    kilka oliwek

•    masło

Przygotowanie:

Bajgle przekroić i posmarować dobrej jakości masłem. Rzodkiewkę posiekać w drobną kostkę, oliwki pokroić w plasterki. Ułożyć na kanapce wszystkie składniki. Oliwki można zastąpić np. ogórkiem konserwowym lub pomidorem. •

1TIK LAMĄ

SANATUS

Poradnia Lekarzy Rodzinnych

Informujemy, że z dniem 1 lipca 2015 r. rozpoczęła działalność SANATUS Poradnia Lekarzy Rodzinnych, do której zapraszają: dr Sergiusz Karżanowski dr n. med. Aleksandra Markiewicz

ttwiwnnf MiTaa ztaadinfr cfm wgtfyezwych. o przychodnia bez kolejek

-    rejestracja telefoniczna i internetowa na wybrany termin <• pełen zakres świadczeń medycznych - umowa z NFZ

przychodnia rehabilitacji I fizykoterapii na mtojscu

-    kontrakt z NFZ

* zapisy dorosłych oraz dzieci do lekarza rodzinnego

W SANATUS Pacjent jest najważniejszy.

Najlepszy kalendarz Imprez w Twoim mieście

Kotsooiror

ŁiJutaj się dzieją^j

#1