naliczania amortyzacji. Z formalnego punktu widzenia prawo wyboru występuje wówczas, gdy w odniesieniu do określonego stanu faktycznego można przyjąć co najmniej dwa różne, ściśle ustalone rozwiązania, które się wzajemnie wykluczają. Prawa wyboru są wyraźnie rozpoznawalnymi, ściśle oznaczonymi i określonymi wariantami (rozwiązaniami).1 „Pola swobodnego działania” to tzw. „wolny obszar”, pozostawiony sporządzającym sprawozdanie finansowe. Jego granice nie są ściśle oznaczone, a ujawniają się w sytuacjach, w których ustawodawca określa miarę wartości, lecz nie specyfikuje elementów składowych tej wartości lub metod bilansowego jej ujęcia. „Pola swobodnego działania” wynikają z praktycznej niemożności pełnego uregulowania wszystkich obszarów rachunkowości.
Obowiązująca w Polsce ustawa o rachunkowości, stwarza możliwości wyboru dzięki ujmowaniu rozwiązań wariantowych. Wybór przez jednostkę gospodarczą określonego wariantu zależy od jej preferencji. Przykładowe instrumenty polityki bilansowej w zakresie
aktywów obrotowych wnikające z ustawy o rachunkowości przedstawia tabela 2. Tabela 2. Przykładowe prawa wyboru w zakresie aktywów obrotowych
Rodzaj składnika |
Prawa wyboru w zakresie wyceny wstępnej i ewidencji |
Materiały |
• cena średnia, • metoda pierwsze przyszło-pierwsze wyszło, • metoda ostatnie przyszło-pierwsze wyszło, • w drodze szczegółowej identyfikacji i rzeczywistej ceny, • stała cena ewidencyjna, ustalona na poziomie: o cen zakupu, o cen nabycia, • przekazanie materiałów bezpośrednio do zużycia oraz dokonanie inwentaryzacji: o co kwartał, o co pół roku, o na dzień bilansowy; |
Towary |
• cena średnia, • metoda pierwsze przyszło-pierwsze wyszło, • metoda ostatnie przyszło-pierwsze wyszło, • w drodze szczegółowej identyfikacji i rzeczywistej ceny, • stała cena ewidencyjna, ustalona na poziomie: o cen zakupu, o cen nabycia, o cen sprzedaży netto, o cen sprzedaży brutto, • przekazanie towarów bezpośrednio do sprzedaży oraz dokonanie inwentaryzacji: |
1 Polityka bilansowa i sprawozdawczość finansowa w zarządzaniu firmą, red. K. Sawicki, Ekspert. Wrocław 2002, s.8.
3